Την Τετάρτη 20 Ιούλη, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης με την ευκαιρία της 69ης επετείου της επίθεσης στον στρατώνα Μονκάδα (26 Ιούλη 1953 στο Σαντιάγο της Κούβας), στο προαύλιο της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Κρατουμένων Μακρονήσου στο Θησείο.
Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης
Νικολάου - Αλαβάνος, ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, Σταύρος
Τάσσος, ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων - Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 - 1974, Σπ.
Χαλβατζής και άλλοι.
Στην εκδήλωση, που συμμετείχαν και δεκάδες φίλοι της Κούβας, μίλησε ο Κουβανός πρέσβης Αραμίς Φουέντε Ερνάντες, ενώ χαιρετισμό εκ μέρους του ΔΣ του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου απηύθυνε η Δέσποινα Μάρκου. Παρέμβαση με στοίχους έγινε από τον Μπάμπη Ζαφειράτο.
Στη συνέχεια και μετά το πέρας των τοποθετήσεων των ομιλητών, οι παραβρισκόμενοι απόλαυσαν μέσα ρυθμούς κουβανέζικης χορευτικής μουσικής αυθεντικές γεύσεις Κούβα Λίμπρε και Μοχίτο.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
(Με σειρά τοποθέτησης)
Επίγραμμα για τους Ήρωες του Μ-26-7
Κι αν στο Μονκάδα οι νέοι του Μαρτί συνάντησαν τη φρίκη
Κι αν του Μπατίστα οι γιοι είχαν του Αβέλ τα μάτια ξεριζώσει
Και τα ’δειχναν στην αδερφή του την Αϊδέε για να προδώσει
Είναι απ’ τις στιγμές που η ήττα μετατρέπεται σε νίκη
Χιλιάδες μάτια ανοίξανε κι άρχισαν να φοβούνται οι λύκοι
Γιατί είδανε την τρομερή ματσέτα του Μονκάδα
Ν’ αστράφτει μες στα μάτια του Φιδέλ δίδυμη δάδα
Κι η Επανάσταση έγινε του ανθρώπου η θεία Δίκη
Μπάμπης Ζαφειράτος, 19 Ιουλίου 2022
Χαιρετισμό εκ μέρους του ΔΣ
του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου απηύθυνε η Δέσποινα Μάρκου
Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε όλοι μαζί την ιστορική αυτή μέρα, που σηματοδοτεί την έναρξη της σύγχρονης επαναστατικής διαδικασίας στην Κούβα. Όπως είναι γνωστό, στις 26 Ιούλη του 1953, νεαροί επαναστάτες με επικεφαλής τον Φιδέλ Κάστρο, επιτέθηκαν στους στρατώνες Μονκάδα στο Σαντιάγο και Κάρλος Μανουέλ δε Σέσπεδες στο Μπαγιάμο, σε μια προσπάθεια να ανατρέψουν τη δικτατορία του Μπατίστα. Η προσπάθεια για μια σειρά λόγους απέτυχε, αλλά όπως είπε αργότερα ο Φιδέλ Κάστρο, «στην ιστορία οι τακτικές αποτυχίες δεν είναι πάντα συνώνυμες με ήττες (…) Χωρίς την έφοδο της Μονκάδα, δεν θα υπήρχε Γκράνμα, αγώνας στη Σιέρα Μαέστρα και η μεγάλη νίκη της 1ης Γενάρη του 1959».
Λίγοι ήταν οι επαναστάτες που σκοτώθηκαν κατά τις εφόδους, ακόμα πιο λίγοι κατάφεραν να γλυτώσουν και να σωθούν, αλλά οι συλλήψεις ήταν πολυάριθμες. Ενώ οι σφαγές αιχμαλώτων που ακολούθησαν την επίθεση ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Και πολλοί ήταν εκείνοι που πέρασαν από δίκη και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση και αργότερα αποτέλεσαν τον κύριο πυρήνα του Κινήματος 26 του Ιούλη που το Δεκέμβρη του 1956 ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα που έληξε με τη νίκη της Επανάστασης. Αλλά και μόνο η δίκη τους, ήταν μια μεγάλη νίκη των κατηγορουμένων και μια μεγάλη ήττα των κατηγόρων τους. Ο Φιδέλ Κάστρο είχε την ευκαιρία να αναλύσει τους λόγους που δικαιολογούν μια επανάσταση, και παρουσίασε τους στόχους του αγώνα που αποτέλεσαν το πρόγραμμα που κλήθηκε να υλοποιήσει η νικηφόρα Επανάσταση τα πρώτα της χρόνια. Το κλείσιμο της περίφημης απολογίας του έχει μείνει ανεξίτηλα συνδεμένο με τους αγώνες του κουβανικού λαού: «Καταδικάστε με, δεν έχει σημασία. Η ιστορία θα με δικαιώσει».
H έφοδος στις 26 του Ιούλη του 1953 ήταν μια καθοριστική συμβολή στις μετέπειτα επαναστατικές εξελίξεις και σφυρηλάτησε τις επαναστατικές δυνάμεις που οδήγησαν το λαό της Κούβας στην καθοριστική νίκη της 1ης του Γενάρη 1959.
Η ένοπλη πάλη στέφθηκε με επιτυχία, αλλά ο αγώνας του κουβανικού λαού συνεχίζεται. Ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός που έχει επιβάλει εδώ και πάνω από 60 χρόνια η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, γίνεται συνεχώς και πιο σκληρός και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην ανάπτυξη της χώρας και την καθημερινή ζωή των Κουβανών. Ενώ ένας ανελέητος ιδεολογικός πόλεμος προσπαθεί να υπονομεύσει την Επανάσταση και να της στερήσει την υποστήριξη του κουβανικού λαού και κυρίως της νεολαίας του. Ιδιαίτερο παράδειγμα αποτέλεσαν πριν από ένα σχεδόν χρόνο τα επεισόδια της 11ης Ιούλη του 2021, με βανδαλισμούς, προπηλακισμούς και επιθέσεις ακόμα και σε παιδιατρικά νοσοκομεία, οργανωμένα και χρηματοδοτημένα από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, με τη βοήθεια των αντεπαναστατικών οργανώσεων που εδρεύουν στο Μαϊάμι, που εκτέλεσαν αντεπαναστάτες που ζουν και δρουν μέσα στην Κούβα. Τα γεγονότα αυτά αντιμετωπίστηκαν με υποδειγματικό τρόπο: Ο κουβανικός λαός, ύστερα από κάλεσμα του ΚΚ Κούβας, βγήκε στους δρόμους και υπερασπίστηκε την Επανάστασή του και τις κατακτήσεις του.
Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας & Αλληλεγγύης, από την ίδρυσή του, στέκεται αποφασιστικά στο πλευρό του κουβανικού λαού, στηρίζει με κάθε τρόπο τον αγώνα του και εκφράζει την αλληλεγγύη και τη στήριξή του στην πάλη του, για να μπορέσει να συνεχίσει στο δρόμο που ο ίδιος επέλεξε, το σοσιαλισμό. Ο λαός της Κούβας έχει απόλυτη ανάγκη την πολιτική, οικονομική, υλική βοήθειά μας. Οφείλουμε να σταθούμε πάλι δίπλα του.
Ομιλία του Πρέσβη της Κούβας
Αραμίς Φουέντε Ερνάντες
Αγαπητές συντρόφισσες, αγαπητοί σύντροφοι,
Ευχαριστώ ειλικρινά, εξ ονόματος του μπαρουτοκαπνισμένου λαού μας, για όλη την αλληλεγγύη και την υποστήριξη που εσείς και ένα μεγάλο τμήμα αυτού του ευγενούς λαού προσφέρετε στους Κουβανούς αδελφούς σας. Η φιλία αυτή έχει σφυρηλατηθεί στη διάρκεια πολλών χρόνων και βασίζεται σε κοινά, αμοιβαία αισθήματα.
Σε λίγες ημέρες τιμούμε την 69η επέτειο της επίθεσης στον στρατών Μονκάδα, στο Σαντιάγο της Κούβας, που ήταν τότε το δεύτερο σημαντικότερο στρατιωτικό φρούριο της χώρας, και στον στρατώνα Κάρλος Μανουέλ δε Σέσπεδες, στην πόλη Μπαγιάμο, επίσης στην ανατολική Κούβα.
Εκείνη η 26η Ιουλίου του 1953, και τα ηρωικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν, σημάδεψαν δίχως καμιάν αμφιβολία το ξεκίνημα ενός νέου εξελικτικού σταδίου στην πλούσια σε αγώνες Ιστορία του κουβανικού λαού.
Όπως είναι γνωστό, μια ομάδα παράτολμων νέων, με επικεφαλής τους τον Φιδέλ Κάστρο, επιτέθηκαν σε εκείνα τα δύο οχυρά του καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα, αποφασισμένοι να μεγαλύνουν τη μνήμη του Αποστόλου της Κούβας, Χοσέ Μαρτί, την χρονιά εκείνη ακριβώς που εορτάζονταν τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του, ή να πέσουν μαχόμενοι, εγκαινιάζοντας το τελευταίο και καθοριστικό στάδιο του αγώνα των Κουβανών για την ανεξαρτησία και την ελευθερία τους.
Όπως θα έλεγε ο Φιδέλ στην ιστορική αυτοϋπεράσπισή του, γνωστή ως Η Ιστορία θα με δικαιώσει, που εκφώνησε στη διάρκεια της δίκης η οποία επακολούθησε για τον ίδιο και τους επιζώντες συντρόφους του, ο Μαρτί υπήρξε πράγματι ο ηθικός αυτουργός της επίθεσης στο Μονκάδα. Φαινόταν πως ο Απόστολος έμελλε να πεθάνει εκατό χρόνια από τη γέννησή του, τέτοια ήταν η ύβρις και η προσβολή στη μνήμη του. Αποδείχτηκε όμως ότι τις νέες γενεές Κουβανών διακατείχε η ίδια ανυποταγή, ορμητική επαναστατικότητα και αγάπη για την πατρίδα που πολλά χρόνια νωρίτερα είχε επιστρατεύσει χιλιάδες Κουβανούς, υπό την ηγεσία του εθνικού ήρωα της Κούβας, για να αγωνιστούν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία.
Αναμφισβήτητα, η επίθεση στο Μονκάδα υπήρξε ένα γεγονός βαρύνουσας και αποφασιστικής σημασίας για την αναζωπύρωση της Επανάστασης στη χώρα, επιβεβαιώνοντας ότι οι ένδοξες πατριωτικές και επαναστατικές παραδόσεις του λαού μας παρέμεναν ζωντανές.
Ύστερα ήρθαν τα δύσκολα μα νικηφόρα χρόνια του αντάρτικου αγώνα στη Σιέρρα Μαέστρα και άλλα μέρη της Κούβας, ώσπου επετεύχθη ο επαναστατικός θρίαμβος την 1η του Γενάρη του 1959, που εισήγαγε και έναν νέο συσχετισμό δυνάμεων στη γεωγραφική μας περιοχή.
Η μάχη που δίνει ακόμα σήμερα ο κουβανικός λαός αποτελεί συνέχεια εκείνης που αναζωπυρώθηκε στις 26 του Ιούλη του 1953, τώρα όμως για την υπεράσπιση των κεκτημένων κατακτήσεων, της Επανάστασης και του σοσιαλισμού. Το σκηνικό είναι βεβαίως διαφορετικό, μολονότι, από τότε, και ιδιαίτερα μετά τον θρίαμβο της Επανάστασης, στην ουσία, ο εχθρός είναι ο ίδιος αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, αλλά πολύ πιο ισχυρός και επιθετικός.
Η πρόκληση είναι τεράστια, και ο λαός αντιστέκεται θαρραλέα σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, αντιμέτωπος με τον εγκληματικό οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό που έχει επιβληθεί εδώ και πάνω από 60 χρόνια, με σκοπό να δημιουργήσει τις μεγαλύτερες δυσχέρειες στην οικονομία και όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Μια πράξη τέτοιας εμβέλειας, που προξενεί τεράστιες ζημίες, ουδέποτε έχει επιβληθεί σε άλλον λαό στη νεότερη Ιστορία. Η πολιτική αυτή σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε ακριβώς για να εμποδίσει την ανάπτυξη του έθνους. Ο αποκλεισμός αποτελεί τον κύριο σκόπελο όπου προσκρούει η ανάπτυξη της χώρας.
Πολλές δυσκολίες και δύσκολες στιγμές χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε εμείς οι Κουβανοί στη μακρόχρονη αυτή περίοδο. Όμως, το ότι καταφέραμε να αντισταθούμε και να νικήσουμε για πάνω από 60 χρόνια όλες τις επιθέσεις, τις εχθρικές και τρομοκρατικές ενέργειες πάσης φύσεως, που προωθήθηκαν ή πραγματοποιήθηκαν απευθείας από τη μεγαλύτερη δύναμη που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, δίχως να έχει κατορθώσει να επιτύχει τους ποταπούς σκοπούς της να ανατρέψει την Επανάσταση και να πισωγυρίσει τον λαό στην υποταγή και την υποτέλεια, πιστοποιεί ότι όταν ένας λαός, όσο μικρός κι αν είναι, έχει επιτύχει εθνική ενότητα και αποφασίσει να αγωνιστεί και να προασπίσει τις κατακτήσεις του, δεν υπάρχει δύναμη ικανή να τον νικήσει.
Τον τελευταίο καιρό, ακόμη και στις πιο περίπλοκες ώρες της πανδημίας της Covid-19, οι ενέργειες και τα σχέδια που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας έχουν ενισχυθεί, με σκοπό να προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη. Οι επικοινωνιακές εκστρατείες με ψεύδη και παραποίηση της κουβανικής πραγματικότητας έχουν πολλαπλασιαστεί και τα κονδύλια για να πληρώνονται τα τσιράκια και οι μισθοφόροι τους έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Σκέφτηκαν πως ο συνδυασμός των επιπτώσεων της πανδημίας και της άνευ προηγουμένου ενίσχυσης του αποκλεισμού, που στραγγαλίζει πραγματικά τον οικονομικό τομέα, θα ήταν τα αποφασιστικά στοιχεία προκειμένου να επιτύχουν την υποτιθέμενη έκρηξη που επιθυμούν να προκαλέσουν στην κουβανική κοινωνία, εξαπολύοντας δυσαρέσκεια και βία για να αιτιολογήσουν μια στρατιωτική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα. Έκαναν λάθος και πάλι, ακόμα και όταν κατέφυγαν στο ανεξάντλητο οπλοστάσιό τους με τους βανδαλισμούς και τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες, τα σχέδιά τους απέτυχαν παταγωδώς για μιαν ακόμα φορά και η Επανάσταση συνεχίζει τη νικηφόρα πορεία της.
Δεκατρείς πρόεδροι των ΗΠΑ απέτυχαν στην πολιτική τους να ανατρέψουν τον σοσιαλισμό στην Κούβα και να γονατίσουν τον λαό της. Θυμάμαι μια ιδέα που εξέφρασε ο Αρχιστράτηγος Ραούλ Κάστρο, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι «με την αδιάρρηκτη ενότητα του λαού μας, το πιο ισχυρό του όπλο, που σφυρηλατήθηκε στο χωνευτήρι του αγώνα υπό την ηγεσία του Αρχηγού της Επανάστασης Φιδέλ Κάστρο Ρους, όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες και μεγάλοι οι κίνδυνοι, θα συνεχίσουμε να προχωρούμε μπροστά!»