ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ με επιτυχια πραγματοποίησε στην εκδήλωση που προς τιμη της 57ης επετείου της νίκης της Κουβανικής Επανάστασης. Μετά από 57 χρόνια είμαστε ακόμα εδώ, δηλώσαμε το παρών, πιστοί στο καθήκον της διεθνιστικής Αλληλεγγυής στους Λαούς που ειναι αντιμέτωποι με την Ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Άλλωστε, κάθε επέτειος της κουβανικής επαναστάσης όλα αυτά τα 55 χρόνια έχει τη δική της, ιδιαίτερη ξεχωριστή σημασία, μας επιφορτίζει με το καθήκον να αντλήσουμε πείρα και διδάγματα, να βγάλουμε συμπεράσματα για τον αγώνα που συνεχίζεται.
Σήμερα, 57 χρόνια μετά, το μήνυμα της επετείου της Νίκης είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Ο ελληνικός λαός και οι λαοί σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο δοκιμάζονται σκληρά από τις συνέπειες της βαθιάς, πρωτόγνωρης συγχρονισμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που ξεθεμελιώνει κατακτημένες με αίμα κατακτήσεις και δικαιώματα, στην κοινωνική ασφάλιση, τις εργασιακές σχέσεις, την πρόσβαση στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, τα επιτεύγματα της ανθρώπινης γνώσης και επιστήμης. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για το μοίρασμα των αγορών και των δρόμων ενέργειας οξύνονται, η περιοχή μας βρίσκεται στη δίνη τους και υπό τη συνεχή απειλή ενός ευρύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου για τη βίαιη λύση των ανταγωνισμών αυτών.
Οι χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τα πνιγμένα μωρά στο Αιγαίο, οι χιλιάδες κατατρεγμένοι από τους βομβαρδισμούς και τον όλεθρο είναι τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων που ξεκίνησαν και συνεχίζουν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία, γιατί ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον πλούτο μιας ολόκληρης περιοχής, για το ποιων χωρών τα μονοπώλια θα κερδίσουν από το σκληρό παζάρι. Την ίδια ώρα, η ελληνική κυβέρνηση με τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του προσφυγικού ζητήματος, φέρνει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, φέρνει δηλ. το «λύκο» να φυλάει τα «πρόβατα», ανοίγοντας το δρόμο για τη συνδιαχείριση και τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, εντείνοντας τον κίνδυνο εξάπλωσης του πολέμου στην Αν. Μεσόγειο και στη Β. Αφρική με αποτέλεσμα νέες εκατόμβες αθώων θυμάτων, νέες προσφυγικές ροές, αλλά και μεγαλύτερης εμπλοκής του λαού μας σ’ αυτόν.
Το καθήκον του προλεταριακού διεθνισμού, της ταξικής ενότητας και της στοιχειώδους ανθρωπιάς επιβάλλει την αμέριστη αλληλεγγύη μας σ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Κάθε λαός, αντικειμενικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα της σύγκρουσης με τον ταξικό εχθρό, την ανάγκη να κάνει το άλμα για ριζικές αλλαγές, να πάρει την εξουσία στα χέρια του και να οικοδομήσει τη δική του κοινωνία και οικονομία.
Κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη και συμμαχία στοχεύει αποκλειστικά στη διαιώνιση αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και την εδραίωση της καπιταλιστικής εξουσίας. Γι’ αυτό και εχθρεύονται τον αγώνα κάθε λαού που αντιστέκεται.
Οι ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και η περίοδος της προσωρινής ήττας δεν θα κρατήσουν για πάντα – η ιστορία δεν τελείωσε. Ο καπιταλισμός, που έχει φτάσει στο ανώτερο στάδιο του, τον ιμπεριαλισμό, σαπίζει και σκορπά δυσωδία. Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας των σοσιαλιστικών επαναστάσεων.
Μέχρι τη νίκη - για πάντα!
