ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Τη Δευτέρα 30/9 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Συνδέσμου μας ενημερωτική συνάντηση με την Πρεσβεία της Κούβας. Μέλη του ΔΣ και άλλοι φίλοι της Κούβας είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από τον Πρέσβη Αραμίς Φουέντε Ερνάντες μια εμπεριστατωμένη και αρκετά διεξοδική ανάλυση της κατάστασης στην Κούβα σήμερα.

 

Ο Πρέσβης στην εισήγησή του ανέπτυξε διάφορες επίκαιρες πτυχές του ζητήματος, σχετικά με την οικονομία της χώρας, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Επαναστατικής Κυβέρνησης, αλλά και με την καθημερινή ζωή του κουβανικού λαού. Ανέδειξε μεταξύ άλλων τις δυσχέρειες και τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν Κυβέρνηση και πληθυσμός, ενώ επέμεινε ιδιαίτερα τόσο στις ολέθριες επιπτώσεις του αποκλεισμού των ΗΠΑ όσο και στην επιταγή να απαλειφθεί η Κούβα από τη «λίστα χωρών που υποθάλπουν την τρομοκρατία» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

 

Τέλος, υπογράμμισε ότι παρ’ όλα αυτά η Κούβα και ο λαός της δεν υποκύπτουν, αντιστέκονται πάντα και προχωρούν μπροστά. Ακολούθησε συζήτηση με πολλές ερωταπαντήσεις και εποικοδομητικός διάλογος.

 

Άρης Ευαγγελίδης:

 

Αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

 

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, σε όλα τα 50 χρόνια της πορείας και της ιστορίας του, υπήρξε πάντα χώρος έκφρασης του προλεταριακού διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους λαούς που αγωνίζονταν ενάντια στην καταπίεση και την αδικία, με τα ΚΚ και της ΚΝ που έδιναν μεγάλες μάχες για το δίκιο του λαού στην χώρα τους, με τους λαούς, τα κόμματα και τις οργανώσεις που υφίστανται τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, που δέχτηκαν διώξεις και καταστολή, όπου γης. Σε αυτήν την πορεία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ – Οδηγητή έχουν συμμετάσχει χιλιάδες αντιπρόσωποι ΚΝ και νεολαιίστικων αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων, σημαντικοί αγωνιστές – σύμβολα των λαϊκών αγώνων σε πολλές χώρες, σημαντικοί προοδευτικοί καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

 

Βέβαια, σε αυτή την δραστηριότητα πάντα η Κούβα είχε ξεχωριστή θέση. Στο Φεστιβάλ μας, το μήνυμα της αλληλεγγύης με τον λαό, το ΚΚ και την ΕΝΚ της Κούβας είναι διαρκές, με πληθώρα εκδηλώσεων καταδίκης του ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού και των επιθέσεων ενάντια στο Νησί της Επανάστασης, εκδηλώσεις παλαιότερα για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών ηρώων που κρατούνταν στις φυλακές των ΗΠΑ, αλλά και επισκέψεις στο φεστιβάλ μας μεγάλων Κουβανών αθλητών όπως ο Αλμπέρτο Χουαντορένα, η Άνα Φιντέλια Κιρό και ο Τεόφιλο Στίβενσον.

 

Έτσι και φέτος, στο 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, η διεθνιστική αλληλεγγύη στην Κούβα έχει τη δική της σημαντική θέση, για να ακουστεί και από αυτό το βήμα η φωνή του λαού της, για να εκφράσουμε και από εδώ την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό λαό της Κούβας που αυτή την περίοδο δίνει σκληρή μάχη για να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις της επανάστασης του.

 

Για εμάς είναι ουσιαστικό ζήτημα, σημαντική διεθνιστική ευθύνη του ΚΚΕ, να εκφράζει πλατιά και ανυποχώρητα την αλληλεγγύη του στον λαό και το ΚΚ της Κούβας, να καταδικάζει χωρίς αστερίσκους την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και να παρεμβαίνει από κάθε βήμα, με μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, με παρεμβάσεις στην Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο, με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ στον Ριζοσπάστη, με την δράση των κομμουνιστών στους συνδέσμους φιλίας, με πολύμορφες δράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με προσπάθεια το μήνυμα της αλληλεγγύης με την Κούβα να περνάει στο μαζικό κίνημα, τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους συλλόγους γυναικών και άλλους μαζικούς φορείς. Αυτή η αποφασιστική στάση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, εδώ και δεκαετίες, έχει συμβάλει καθοριστικά ώστε πλατιά τμήματα του ελληνικού λαού να εκφράζουν την συμπάθεια και την αλληλεγγύη τους προς την Κούβα, να μην υιοθετούν τα ψέματα και τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών, να εναντιώνονται στις νέες επιθέσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους στην Λατινική Αμερική. 

 

Αυτό ήταν το νόημα και της πρόσφατης επίσκεψης, τον Ιούλιο, πολυμελούς αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής το ΓΓ, σύντροφο Δημήτρη Κουτσούμπα, στην Κούβα, που είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει από κοντά με κορυφαία στελέχη του ΚΚ Κούβας και της κουβανικής κυβέρνησης, να ενημερωθεί για τις προκλήσεις και τις προσπάθειες της κουβανικής ηγεσίας για να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα, να εκφράσει από πρώτο χέρι την αλληλεγγύη του ΚΚΕ αλλά και ευρύτερα του ελληνικού λαού στην υπόθεση της Κούβας.   

 

Το σίγουρο είναι λοιπόν πως στην Ελλάδα, η Κούβα έχει πολλούς φίλους! Εδώ υπάρχει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ένα μαζικό και μαχητικό εργατικό λαϊκό κίνημα, που δεν ξεχνούν την διεθνιστική προσφορά της Κούβας στους λαούς του κόσμου για πάνω από 60 χρόνια, δεν ξεχνούν τις επαναστατικές παρακαταθήκες της Κουβανικής Επανάστασης, του Φιντέλ Κάστρο, του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και των άλλων μεγάλων επαναστατών, δεν θα σταματήσουν ποτέ να αναδεικνύουν τις κατακτήσεις του Κουβανικού λαού χάρη στην σοσιαλιστική επανάσταση.

 

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι

 

Ξέρουμε καλά πως η Κούβα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια μεγάλες και σύνθετες προκλήσεις. Αντιμετώπισε με επιτυχία την πανδημία στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις, παρασκευάζοντας δικά της εμβόλια, κάνοντας φανερή την ανωτερότητα του συστήματος υγείας της, που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, έδωσε σημαντική διεθνιστική βοήθεια σε άλλους λαούς, με την υγειονομική μπριγάδα Χένρι Ριβ, τόσο σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες των οποίων τα εμπορευματοποιημένα συστήματα υγείας κατέρρευσαν, όσο και σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Λατινικής Αμερικής. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στήριξε το αίτημα για την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στην μπριγάδα υγειονομικών Χένρι Ριβ.

 

Επιπρόσθετα, σε αυτές τις συνθήκες, η Κούβα αντιμετώπισε με επιτυχία τα προβοκατόρικα σχέδια που ενορχήστρωσαν οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο Μαϊάμι, καθώς και ορισμένες ομάδες που δρουν μέσα στην Κούβα που στηρίζουν ανοιχτά τα σχέδιά τους, με διαδηλώσεις που παρουσιάστηκαν υπερ-φουσκωμένες από τα αστικά ΜΜΕ διεθνώς, με αντικομμουνιστικά και αντεπαναστατικά συνθήματα, που καλούσαν σε ανατροπή της κυβέρνησης. O Κουβανικός λαός έδωσε την δική του απάντηση, συμμετέχοντας κατά χιλιάδες στις μεγάλες συγκεντρώσεις στις οποίες κάλεσε το ΚΚ Κούβας, ανταποδείχνοντας πως στην συντριπτική του πλειοψηφία στηρίζει την Κουβανική Επανάσταση και υπερασπίζεται τις κατακτήσεις του.                  

 

Η σημαντικότερη όμως πρόκληση σήμερα για την Κούβα έρχεται από την κλιμάκωση των μέτρων του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους. Σαν να μην έφταναν τα μέτρα του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού που επιβάλλουν οι ΗΠΑ εδώ και σχεδόν 65 χρόνια στην Κούβα, σαν να μην έφταναν τα πρόσθετα 243 μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση Τραμπ και διατήρησε ο Μπάιντεν, από τον Γενάρη του 2021 έχουν εντελώς αυθαίρετα και προκλητικά εντάξει την Κούβα στη λεγόμενη λίστα των “κρατών – χορηγών της τρομοκρατίας”. Πέρα από επαίσχυντη κατηγορία, είναι και πολύ επικίνδυνη ενέργεια. Ξέρουμε καλά πως ορισμένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών τις τελευταίες δεκαετίες, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Συρία κ.α. έγιναν στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. 

 

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε την ένταξη της Κούβας στην λίστα και απαίτησε την άμεση διαγραφή της και έκτοτε πήραμε πολλές ακόμα πρωτοβουλίες. Με διαρκείς παρεμβάσεις των βουλευτών και των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, με επιστολή της Κοινοβουλευτικής και της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ προς το ελληνικό ΥΠΕΞ, καταγγείλαμε την ενέργεια και καλέσαμε την ελληνική κυβέρνηση να μην συμμετέχει στην άθλια επίθεση ενάντια στον κουβανικό λαό, να στηρίξει το δίκαιο αίτημα της διαγραφής από την λίστα. Ενώ ακόμα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στηρίζουν και συμμετέχουν στις διεθνείς καμπάνιες που διοργανώνει η Κούβα για το θέμα αυτό, τα στελέχη του ΚΚΕ, οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές, αλλά και δεκάδες μαζικοί φορείς όπου δρουν οι κομμουνιστές έχουν συνυπογράψει τα καλέσματα και τις διεθνείς πρωτοβουλίες.              

 

Το μέτρο της ένταξης στη λίστα της “τρομοκρατίας” δεν είναι απλό πράγμα, δημιουργεί σήμερα μεγάλα εμπόδια στην Κούβα να αναπτύξει οικονομικές και εμπορικές σχέσεις που έχει ανάγκη, αφού απειλεί οποιονδήποτε φορέα έχει συναλλαγές με την Κούβα με κυρώσεις και αποκλεισμό από την αμερικανική αγορά. Έτσι, η Κούβα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες να προμηθευτεί τα αναγκαία καύσιμα με τα οποία παράγει και τον ηλεκτρισμό, δεν μπορεί να εισάγει τα αναγκαία τρόφιμα, ενώ η αθλιότητα και αμοραλισμός των ιμπεριαλιστών φτάνει μέχρι του σημείου να εμποδίζουν την εισαγωγή πρώτων υλών για την παρασκευή φαρμάκων, να εμποδίζουν την προμήθεια ιατρικών μηχανημάτων κ.α.  

 

Για να καταλάβουμε λίγο το μέγεθος του ζητήματος, έχει σημασία να αναφέρουμε μόνο ορισμένα στοιχεία από την έκθεση που παρουσίασε πριν λίγες μέρες το Υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας στον ΟΗΕ, για τις συνέπειες του αποκλεισμού. Μόνο σε διάστημα ενός έτους, από τον Μάρτη του 23 έως τον Μάρτη του 24, ο αποκλεισμός κόστισε στον λαό της Κούβας πάνω από 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό αυξημένο κατά 190 εκατομμύρια δολάρια από το προηγούμενό έτος. Συσσωρευτικά, από το 1960 που η κυβέρνηση Κένεντι επέβαλε τον αποκλεισμό, σε τρέχουσες τιμές, η οικονομική ζημιά για τον λαό της Κούβας ανέρχεται σε πάνω από 164 δις εκατομμύρια δολάρια...                                   

 

Οι ιμπεριαλιστές κυνικά προσπαθούν να αξιοποιήσουν τις μεγάλες δυσκολίες που δημιουργούν τα δικά τους μέτρα στον κουβανικό λαό, προσπαθούν να τον στραγγαλίσουν, να τον λυγίσουν, να του τσακίσουν το ηθικό, θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να τον βάλουν στο χέρι και να τον στρέψουν ενάντια στην επανάσταση. Για αυτό ακριβώς έχει μεγάλη σημασία να ενισχυθεί η πολιτική, ηθική και έμπρακτη αλληλεγγύη με το λαό της Κούβας.

 

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,                                      

 

Υπάρχει και ένα άλλο συμπέρασμα που κατά την γνώμη μας έχει ιδιαίτερη σημασία και γίνεται ξανά επίκαιρο μπροστά στις αμερικανικές εκλογές τον Νοέμβρη: Έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα που πρόβαλλαν διάφορες αστικές, σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜΕΡΑ25 κ.ά., πως η εκλογή του Δημοκρατικού Μπάιντεν τάχα θα σήμαινε προοδευτική στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ενώ στην πραγματικότητα συνέχισαν την ίδια πολιτική ακόμα πιο επιθετικά ενάντια στην Κούβα. Το λέμε αυτό γιατί τώρα το παραμύθι και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού επαναλαμβάνεται με το δίδυμο Τράμπ/Καμάλα Χάρις. Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται πως το ψευτο-δίλλημα “προόδου”/συντήρησης εντός των τειχών του συστήματος, έχει μοναδικό σκοπό την εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση και την διαιώνιση του συστήματος, πως η στρατηγική των αστικών κυβερνήσεων υπαγορεύεται απαρέγκλιτα από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, μπροστά στα οποία δεν διστάζουν να διαπράξουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. 

 

Από το κάδρο των ευθυνών δεν ξεφεύγει και η ελληνική κυβέρνηση και τα λοιπά αστικά κόμματα. Δεν ξεχνάμε την κατάπτυστη υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, πριν από 2 χρόνια, στο ψήφισμα που ετοίμασε το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα, μαζί με μια χούφτα ακόμα κυβερνήσεις. Η στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, που υπηρετούν σαν ευαγγέλιο τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η προηγουμένη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να δέσουν την χώρα μας ακόμα πιο σφιχτά στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, δημιουργεί νέους μεγάλους κινδύνους για το λαό μας, ενισχύει το μέτωπο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ενάντια στους λαούς, βάζει στο στόχαστρο και τον λαό της Κούβας. 

 

Τέλος αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, 

 

δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην νέα σαθρή επίθεση που ξετυλίχτηκε μόλις πριν δύο μέρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το γνωστό αντικουβανικό λόμπι που διαπερνά την πλειοψηφία των δυνάμεων του Ευρωκοινοβουλίου, βάζοντας μπροστά το γνωστό πρόσχημα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιοποιώντας την περίπτωση ενός γνωστού Κουβανού αντικομμουνιστή αντεπαναστάτη. Βεβαίως, ήταν εκεί παρών και πήρε τον λόγο ο σύντροφος μας, ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, που καταδίκασε αυτό το νέο αντικουβανικό ψήφισμα και αποκάλυψε την τεράστια υποκρισία όλων αυτών που καθημερινά τσαλαπατούν τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών, όπως η ΕΕ και οι αντίστοιχες αστικές κυβερνήσεις της, αυτοί που διεξάγουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους μαζί με το ΝΑΤΟ ενάντια στους λαούς σε όλη τη γη, που είναι υπεύθυνοι για εκατομμύρια θανάτους, για τα κύματα και το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών, να εμφανίζονται ως αυτόκλητοι σωτήρες και προστάτες των ελευθεριών του κουβανικού λαού. 

 

Ολοκληρώνοντας αυτή τη σύντομη παρέμβαση,         

 

είναι καθαρό πως η Κούβα έχει πολλούς εχθρούς ανάμεσα στις τάξεις των εκμεταλλευτών, των ιμπεριαλιστών όπου γης, είναι καρφί στο μάτι τους για πάνω από 60 χρόνια γιατί απέδειξε τι μπορεί να κατακτήσει ένας λαός με την δική του επανάσταση και εξουσία απαλλαγμένος από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τα ιμπεριαλιστικά δεσμά. Η Κούβα όμως έχει στο πλάι της εκατομμύρια εργάτες, απλούς ανθρώπους, τους λαούς όλου του κόσμου. Έχει στο πλάι της το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που μαζί με δεκάδες ακόμα Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο, εκφράζουν ανυποχώρητα και έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.

 

Αραμίς Φουέντε Ερνάντες:

 

Θα θέλαμε πρώτα απ’ όλα να σας ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας για την αλληλέγγυα υποστήριξή σας και τη διαρκή φιλία σας απέναντι στον κουβανικό λαό και τη σοσιαλιστική του Επανάσταση.

 

Επίσης, να ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση να συμμετάσχουμε σε αυτήν την 50ή διοργάνωση του φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ευχαριστούμε και όλους εσάς που παρευρίσκεστε στην αποψινή εκδήλωση αλληλεγγύης και υποστήριξης στην κουβανική Επανάσταση.

 

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μας συντροφεύει απόψε, εκπροσωπώντας την κουβανική νεολαία, ένα στέλεχος της Ένωσης Νέων Κομμουνιστών Κούβας, του οποίου η παρουσία θα συμβάλει στην περαιτέρω σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των δύο νεολαιίστικων οργανώσεων.

 

Είναι ευρέως γνωστό ότι ο κουβανικός λαός, ήδη από τον θρίαμβο της Επανάστασης την 1η Γενάρη 1959, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει διαρκώς την εχθρότητα και τις επιθετικές ενέργειες των διαφόρων κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι επίσης γνωστές τοις πάσι οι σοβαρές ζημίες που η ωμή, απάνθρωπη αυτή πολιτική προξενεί στην καθημερινή ζωή των Κουβανών και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας.

 

Δεν μπορούμε να παραλείψουμε και την απροσμέτρητη ζημία σε ανθρώπινους όρους που η εν λόγω πολιτική προκαλεί σε όλες τις κουβανικές οικογένειες. Πράγματι, λόγω του μεγέθους του, το φαινόμενο αυτό είναι αδύνατον να υπολογιστεί σε αριθμούς, αλλά δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν ότι είναι τεράστιο και ότι τροφοδοτείται από μια ωμή, εγκληματική και ανήθικη πολιτική.

 

Για πάνω από έξι δεκαετίες, ο ιμπεριαλισμός και οι υπηρέτες του εξακολουθούν να διακατέχονται από την εμμονή να προκαλούν υλικές ανεπάρκειες και ελλείψεις, προκειμένου να πυροδοτήσουν την αποθάρρυνση και τη δυσαρέσκεια στον κουβανικό λαό και να τον κάνουν να υποφέρει. Εξακολουθούν να αναπτύσσουν αναρίθμητες δράσεις με διώξεις και παρεμβάσεις απέναντι στις κύριες πηγές εισοδημάτων της χώρας, μεταξύ αυτών στον τουρισμό και τη διεθνή ιατρική συνεργασία, καθώς και στις εμπορικές συναλλαγές με τρίτες χώρες. Οι πιέσεις τους κατευθύνονται σε κυβερνήσεις, Τράπεζες, επιχειρήσεις και εταιρίες που διατηρούν δεσμούς με την Κούβα ή ενδιαφέρονται για συναλλαγές με τη χώρα.

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αγνοούν το σχεδόν ομόφωνο αίτημα της διεθνούς κοινότητας να πάψουν την άνομη και ωμή πολιτική τους ενάντια στην Κούβα. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, όπως είναι γνωστό, έχει εγκρίνει 31 συνεχείς φορές ένα Ψήφισμα που απαιτεί τον τερματισμό του εγκληματικού οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, το οποίο, με αυταρχικό τρόπο, αγνοείται από πλευράς τους, και επιπλέον, εντελώς κυνικά, εξακολουθούν να ενισχύουν τον αποκλεισμό.

 

Τι είναι αυτό που φιλοδοξούν τελικά; Είναι σαφές: να εξαλείψουν το παράδειγμα της αξιοπρέπειας, της αντίστασης, του διεθνισμού και της αλληλεγγύης που εκπροσωπούν η κουβανική Επανάσταση και ο κουβανικός λαός.

 

Οι οικονομικές απώλειες που επιφέρει η εν λόγω πολιτική αγγίζουν τεράστιους αριθμούς. Για να έχετε μια αντικειμενική ιδέα επ’ αυτού, αρκεί να πούμε ότι, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η πρόσφατη έκθεση που κατέθεσε η Κούβα ενόψει της επόμενης συζήτησης του θέματος στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, από την 1η Μαρτίου 2023 ως τις 29 Φεβρουαρίου 2024, ο αποκλεισμός των ΗΠΑ στοίχισε στην Κούβα υλικές ζημίες και απώλειες της τάξεως των 5 δις 56 εκατ. 800 χιλ. δολαρίων, κάτι που σημαίνει αύξηση κατά 189 εκατ. 800 χιλ. σε σχέση με τον αριθμό που αναφερόταν στην προηγούμενη έκθεση.

 

Το σημαντικό αυτό έγγραφο αναφέρει επίσης ότι, σε τρέχουσες τιμές, οι συσσωρευμένες ζημίες για πάνω από έξι δεκαετίες εφαρμογής της πολιτικής αυτής ανέρχονται σε 164 δις 141 εκατ. 100 χιλ. δολάρια. Αν ληφθεί υπ’ όψιν η συμπεριφορά του δολαρίου έναντι της τιμής του χρυσού στη διεθνή αγορά, ο αποκλεισμός έχει προκαλέσει απώλειες που ανέρχονται σε πάνω από ένα τρις 499 δις 710 εκατ. δολάρια.

 

Όπως γίνεται κατανοητό και έχουμε αναφέρει επανειλημμένως, η Κούβα χρειάστηκε να πληρώσει υψηλό τίμημα για να προασπίσει το νόμιμο δικαίωμά της να υπάρχει ως έθνος κυρίαρχο και ανεξάρτητο.

 

Ωστόσο, παρά τις ζημίες που έχει προξενήσει ο αποκλεισμός, το Νησί όχι μόνον έχει αντισταθεί με παραδειγματική γενναιότητα, αλλά έχει επίσης κατορθώσει να επιτύχει πάμπολλα επιτεύγματα στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της επιστήμης, της κοινωνικής ασφάλισης, του πραγματικού σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων, ενώ έχει επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της σε πολλές χώρες του κόσμου, προβάλλοντας τις διεθνιστικές αρχές του κουβανικού λαού.

 

Συγχρόνως, συνεχίζεται η αναιτιολόγητη συμπερίληψη της Κούβας στον αυθαίρετο, μονομερή κατάλογο που εκδίδει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, χωρών που δήθεν υποθάλπουν την τρομοκρατία.

 

Οι κουβανικές Αρχές έχουν δηλώσει ρητώς ότι αυτός ο δυσφημιστικός χαρακτηρισμός προβάλλει ένα στίγμα στους φορείς και θεσμούς μας και δυσχεραίνει στο έπακρο τις χρηματοπιστωτικές και εμπορικές συναλλαγές, καθώς και τις δυνατότητες πληρωμών και πιστώσεων. Αυτήν την άδικη και παράλογη πράξη, οι ΗΠΑ την επέβαλαν και τη διατηρούν εντελώς αστήρικτα και δίχως να μπορούν με κανέναν τρόπο να αποδείξουν αυτό που διατείνονται.

 

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ψεύδονται, ότι δεν έχουν κανένα στοιχείο που να στηρίζει τη συκοφαντία τους και ούτε τη δυνατότητα να παρουσιάσουν κάποια σχετική απόδειξη. Η αλήθεια είναι ότι η Κούβα υπήρξε επί σειράν ετών αντικείμενο άπειρων τρομοκρατικών ενεργειών που είχαν ως λυπηρή κατάληξη αθώα θύματα. Η Κούβα καταδικάζει και απορρίπτει την τρομοκρατία από όπου και αν προέρχεται και σε όλες της τις μορφές και ουδέποτε την εφήρμοσε ούτε θα επιτρέψει να διενεργείται με βάση την επικράτειά της. Και αυτοί το ξέρουν καλά.

 

Ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών έχει δηλώσει ότι αυτός ο χαρακτηρισμός έχει επιπτώσεις ιδιαίτερα επιβλαβείς για ένα μικρό έθνος όπως το δικό μας. Ζημιώνει ανεπανόρθωτα τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές και εμπορικές συναλλαγές. Παρεμποδίζει την πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και τις δυνατότητες πληρωμών και πιστώσεων. Προβάλλει ένα στίγμα στους φορείς και θεσμούς μας, για τους οποίους αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο να συναλλάσσονται ακόμη και με ξένους φορείς με τους οποίους είχαν διατηρήσει παραγωγικές σχέσεις επί σειράν ετών.

 

Σε διεθνές επίπεδο, αυξάνεται η απόρριψη αυτής της ωμής πράξης και η αξίωση η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να εξαλείψει την Κούβα από αυτόν τον παραπλανητικό κατάλογο.

 

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η κουβανική οικονομία χρειάστηκε να εξελιχθεί κάτω από αφάνταστες πιέσεις. Κανένας τομέας της οικονομίας, της παραγωγής, των υπηρεσιών και της κουβανικής κοινωνίας δεν εξαιρέθηκε από αυτές τις επιβολές, κάτι που γίνεται φανερό στη βιομηχανία, τον εφοδιασμό και την εμπορία τροφίμων, φαρμάκων και καυσίμων, μεταξύ άλλων, συμπαρασύροντας την επιδείνωση των επιπέδων κατανάλωσης και γενικής ευημερίας του πληθυσμού.

 

Παράλληλα, αυξάνονται οι εκστρατείες με ψεύδη και ανακρίβειες προκειμένου να δυσφημιστεί η Κούβα και να υποβαθμιστεί το έργο της Επανάστασης και η πραγματικότητα για την κατάσταση της χώρας.

 

Πέρα από όλη αυτή την κατάσταση, που θα μπορούσε να αποθαρρύνει, έως και να προτρέψει στην υποταγή όσους δεν προέρχονται από την παράδοση και την αγωνιστική ιστορία του κουβανικού λαού, παρά τις τεράστιες προκλήσεις, ο λαός μας και η κουβανική Κυβέρνηση δεν έχουν πάψει να αγωνίζονται ούτε στιγμή για το επικό καθήκον να εξακολουθήσουν να προασπίζουν τις μεγάλες κατακτήσεις της Επανάστασης, και να συνεχίσουν να προχωρούν στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, που αποτελεί εγγύηση για μια κοινωνία πιο δίκαιη, δημοκρατική, ευημερούσα και βιώσιμη.

 

Η Κούβα δεν είναι μόνη, ούτε ήταν ποτέ, πάντοτε είχαμε στο πλευρό μας φίλους όπως εσείς, που γνωρίζουν πολύ καλά την εξαιρετική αξία της αλληλεγγύης. Ο λαός μας γνωρίζει πολύ καλά τι διακυβεύεται, ότι πρόκειται για την ίδια την ύπαρξη της κουβανικής ιθαγένειας και για το διηνεκές παράδειγμα ενός ηρωικού λαού που δεν δέχεται ούτε απειλές ούτε επιβολές και δεν είναι διατεθειμένος να ζει γονατιστός. Αυτό αποδεικνύει η ίδια η ιστορία μας.

 

Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και θα νικήσουμε τον αποκλεισμό. Θα εξακολουθήσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισοτιμία, για ένα κόσμο καλύτερο, πιο αξιοπρεπή και δίκαιο. Η Κούβα δεν θα παραδοθεί και θα συνεχίσει να προασπίζει τις αρχές της, δίχως παραχωρήσεις κανενός είδους, ανεμίζοντας τις σημαίες της αλληλεγγύης και του διεθνισμού. Πάντοτε θα αναγνωρίζουμε όπως της αξίζει και θα είμαστε ευγνώμονες για την αλληλέγγυα υποστήριξή σας και τη διαρκή σας φιλία.

 

Δεν θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτήν την παρέμβαση δίχως μια αναφορά στον γενναίο και πολύπαθο παλαιστινιακό λαό, θύμα για μιαν ακόμα φορά των βιαιότερων ενεργειών της ισραηλινής κυβέρνησης, που δολοφονεί εκ του ασφαλούς παιδιά, γυναίκες, γέροντες και εν γένει άμαχο πληθυσμό. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και την ενθάρρυνσή μας σε αυτόν τον ηρωικό λαό. Αυτή η γενοκτονία πρέπει να πάψει.

 

Σας ευχαριστώ πολύ

 

Σουνιέλ Σόσα Κορδέρο:

Αξιότιμε Πρέσβη της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα,

Αξιότιμοι σύντροφοι του ΚΚΕ,

Αδέλφια μας της ΚΝΕ,

 

Αγαπητοί σύντροφοι που παρευρίσκεστε εδώ απόψε,

 

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εξ ονόματος της οργάνωσής μου, και ιδιαίτερα της συντρόφισσας Μέιβις Εστέβες Ετσεβαρία, Πρώτης Γραμματέως μας, για την ευκαιρία να βρεθώ εδώ μαζί σας σε αυτή την πανηγυρική διοργάνωση του Φεστιβάλ της Νεολαίας.

 

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι ισχυροί επιλέγουν να αγνοούν ανενδοίαστα τη γενοκτονία που διαπράττεται στη Γάζα μπροστά στα μάτια τους, ενώ διεξάγουν μιντιακούς πολέμους και πολιτικές ενάντια στις νόμιμες διαδικασίες. Η διπλή ηθική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δεν έχει όρια.

 

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, που χρηματοδοτεί τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και έχει δολοφονήσει μέσα σε λίγους μήνες περισσότερα παιδιά από ό,τι οι διενέξεις σε όλον τον κόσμο επί χρόνια, είναι η ίδια κυβέρνηση που νιώθει αρμόδια να δικάζει, να υπονομεύει και να απαξιώνει την εθνική κυριαρχία και την αυτοδιάθεση των λαών μας.

 

Τα μαρτύρια του παλαιστινιακού λαού, τα πάνω από 60 χρόνια του άδικου αποκλεισμού κατά του κουβανικού λαού, η συμπερίληψη της Κούβας στον παραπλανητικό κατάλογο χωρών που δήθεν υποθάλπουν την τρομοκρατία, οι απέλπιδες απόπειρες να αποσταθεροποιηθεί η συνταγματική νομιμότητα στις χώρες μας, μεταξύ άλλων, αποτελούν σαφή, αδιάσειστα παραδείγματα του αμείλικτου, εγκληματικού χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού.

 

Η γενιά μας δεν μπορεί να επιτρέψει να μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα απέναντι στη βαρβαρότητα, τη διπλή ηθική και την αδικία.

 

Εμείς οι νέοι αποτελούμε τον κύριο στόχο των μιντιακών, οικονομικών και πολιτικών πολέμων.

 

Φιλοδοξούν να μας αποϊδεολογικοποιήσουν, να υποβαθμίσουν τη νεολαία, να την αποκόψουν από το έθνος της, από την ιστορία της, να της επιβάλουν καταναλωτικά πρότυπα που ουδεμία σχέση έχουν με τις δικές μας πραγματικότητες.

 

Για να αναφέρω μερικά μόνο παραδείγματα, από το 1996 ως το 2020 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών διοχέτευσε 384 εκατ. δολάρια για την πολιτική υπονόμευση στην Κούβα, κυρίως μεταξύ της νεολαίας - και εφιστώ την προσοχή στο ότι αυτά είναι μόνον τα δημόσια κονδύλια, φανταστείτε τα πραγματικά νούμερα εάν λάβουμε υπ’ όψιν όσα δεν δηλώνονται στο αμερικανικό Κογκρέσο.

 

Μόνο το 2024, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε 25 εκατ. δολάρια δημόσιων πόρων για την υπονόμευση στην Κούβα. Με απλούς υπολογισμούς, αυτό σημαίνει κατά προσέγγιση 2 εκατ. ανά Κουβανό πολίτη, μόνο για τη χειραγώγησή του.

 

Μπορούμε μάλλον να κατανοήσουμε την υπέρμετρη απογοήτευση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Ούτε καν αυτός ο αφιερωμένος στην υπονόμευση προϋπολογισμός δεν έχει καταφέρει να ανατρέψει το σχέδιό μας. Εξακολουθεί να είναι πλειοψηφική η υποστήριξη του κουβανικού λαού στο σοσιαλισμό, στον αήττητο Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο Ρους και στην ιστορική και σημερινή γενιά της Επανάστασής μας.

 

Η χώρα μας υπήρξε επίσης θύμα πολέμου τέταρτης και πέμπτης γενιάς. Οι νέες τεχνολογίες της πληροφορικής και οι επικοινωνίες χρησιμοποιήθηκαν ως πολιτικά εργαλεία. Προφανώς, δεν πέφτουν πυροβολισμοί, αλλά σίγουρα δημιουργούνται στίγματα, οι άνθρωποι χειραγωγούνται και προτρέπονται να πάνε πέρα από τις οθόνες και να προξενήσουν χάος και βία.

 

Τα κυρίαρχα μέσα επικοινωνίας χτίζουν μια εικόνα της χώρας εντελώς παραποιημένη, και μέσω της μιντιακής τρομοκρατίας προωθούν γεγονότα αντιπαράθεσης προκειμένου στη συνέχεια να κατηγορήσουν τις κυβερνήσεις ότι δήθεν παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αιτιολογήσουν έτσι μια άμεση στρατιωτική επέμβαση.

 

Πού βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα που προάγει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, με τον υποτιθέμενο ρόλο τους ως πρότυπο δημοκρατίας, όταν εν μέσω της πανδημίας της COVID-19 ενισχύθηκε ο αποκλεισμός κατά της Κούβας;

 

Σε ποια ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρονται οι Ηνωμένες Πολιτείες όταν εμποδίζουν τον κουβανικό λαό να διαθέτει τους χρηματοπιστωτικούς πόρους του, δημιουργώντας ημερήσιες οικονομικές απώλειες άνω των 13 εκατ. δολαρίων και ωριαίες άνω των 555 χιλ. δολαρίων, κατά την περίοδο από τον Μάρτιο του 2022 ως τον Φεβρουάριο του 2023;

 

Φαίνεται μάλλον πως η αμερικανική κυβέρνηση εννοεί τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, πολυσήμαντες λέξεις, ανάλογα με τα γεωπολιτικά συμφέροντά της.

 

Απέναντι σε αυτές τις βίαιες επιθετικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού, γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, οι φίλοι μας ανά τον κόσμο έχουν δώσει και εξακολουθούν να δίνουν έμπρακτες αποδείξεις αλληλεγγύης στο έθνος μας.

 

Να υπογραμμίσουμε εδώ τους δεσμούς και την ελληνική συνεργασία με την Κούβα, και είμαστε άπειρα ευγνώμονες γι’ αυτά.

 

Για όλους αυτούς τους λόγους αντιστοιχεί σε εμάς, τις νέες γενιές, να συνεχίσουμε τον αγώνα και να προάγουμε τη διάρθρωση ανάμεσα στις οργανώσεις μας, να συνηγορήσουμε υπέρ της ενότητας και να κάνουμε να επικρατήσει ειρήνη: αυτά είναι καθήκοντα απαραίτητα να πραγματοποιηθούν σε τούτους τους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

 

Οι νέοι Κουβανοί διατρανώνουμε την πεποίθηση που εκφράστηκε κατά τις εργασίες του 12ου Συνεδρίου μας. Θα βαδίσουμε χέρι με χέρι, ενωμένοι με το ένδοξο Κομμουνιστικό Κόμμα μας, αναζητώντας σε όλα τα επίπεδα εναλλακτικές που θα επιτρέψουν βελτιώσεις για τον κουβανικό λαό και θα εξακολουθήσουμε να συνεισφέρουμε στην ανάπτυξη της σοσιαλιστικής κοινωνίας μας.

 

Ζήτω η αλληλεγγύη και οι σχέσεις Ελλάδας - Κούβας!

 

¡Hasta la victoria siempre!

 

Κλείνοντας την εκδήλωση, ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος τόνισε ότι το 50ό Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ορόσημο για την ένταση της διεθνούς αλληλεγγύης προς τον λαό της Κούβας, με ποικίλες παρεμβάσεις και με συλλογή υπογραφών, ώστε να βγει το Νησί της Επανάστασης από τη μαύρη λίστα των ΗΠΑ, των κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία.

 

Εξήγησε ότι η ΕΕ αξιοποιεί τον αμερικανικό αποκλεισμό για να κλιμακώσει την πίεση με απώτερο στόχο να διεισδύσουν στο Νησί της Επανάστασης ευρωενωσιακοί όμιλοι, επιστρατεύοντας παράλληλα μια «βιομηχανία ψηφισμάτων» με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά που η ίδια η ΕΕ καταπατά συστηματικά, περιορίζει ή απαξιώνει.

 

Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου κατά της Κούβας, όπως η έκδοση ψηφισμάτων, σε ορισμένα από τα οποία εξυμνείται ο Χοσέ Ντανιέλ Γκαρσία, ένας αντεπαναστάτης με ποινικό μητρώο, ηγέτης μίας προβοκατόρικης οργάνωσης που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ. «Αυτόν η ΕΕ προωθεί και τιμά», είπε, επισημαίνοντας ότι το ΚΚΕ αποκάλυψε τον βρόμικο ρόλο του μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και στον ελληνικό λαό.

 

«Το δίκιο το έχουν οι λαοί που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, όπως ο λαός της Κούβας. Απαιτούμε τώρα να αρθούν όλες οι κυρώσεις και να βγει η Κούβα από την απαράδεκτη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία», κατέληξε, καλώντας το ακροατήριο να προσθέσει την υπογραφή του στο κείμενο που ζητά την άρση της Κούβας από την αμερικανική «μαύρη λίστα» της «τρομοκρατίας».

 

Η ένταξη της Κούβας στον κατάλογο των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ, αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό εργαλείο για τον πλήρη οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό της Κούβας.

 

Η ένταξη αυτή χρησιμοποιείται για να κλείσει ακόμα και κάποιες περιορισμένες οικονομικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές και ερευνητικές συναλλαγές και δράσεις που παρέμεναν δυνατές

 

μέσα στα πλαίσια του αποκλεισμού. Έτσι παγώνει η αποστολή εμβασμάτων στην Κούβα από διάφορες οργανώσεις και Κουβανούς των ΗΠΑ προς τις οικογένειές τους, Κουβανοί στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δεν μπορούν να συναλλαγούν με τις τράπεζες. Τράπεζες, οικονομικοί οργανισμοί σταμάτησαν να εξυπηρετούν τις εμπορικές συναλλαγές, επειδή φοβούνται ότι θα κατηγορηθούν για υπόθαλψη της τρομοκρατίας και θα τους επιβληθούν δυσανάλογα βαριά πρόστιμα. Ακαδημαϊκοί και ακαδημαϊκά ιδρύματα που συνεργάζονται με αντίστοιχα κουβανικά αντιμετωπίζουν διώξεις.

 

Απορρίπτουμε ολοκληρωτικά τη συκοφαντική και απόλυτα αντίθετη με τα πραγματικά δεδομένα ιταμή πρόκληση των ΗΠΑ, του υπ’ αριθμό ένα κράτους τρομοκράτη, που έχει χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιεί για την επιβολή των στρατηγικών οικονομικών συμφερόντων της ολιγαρχίας του κάθε είδους στρατιωτικές, τρομοκρατικές και υπονομευτικές δράσεις, δολοφονίες, δολιοφθορές, κατάληψη ολόκληρων κρατών. Η Κούβα έχει ουσιαστικά υποστεί

 

όλα τα παραπάνω, η πρεσβεία της στην Ουάσιγκτον έχει δεχτεί τα τελευταία χρόνια δύο δολοφονικές επιθέσεις, αλλά καταγγέλλεται σαν κράτος που υποστηρίζει την τρομοκρατία.

 

Η σοσιαλιστική Κούβα επί 65 χρόνια πραγματοποιεί, μέσα στις δυσκολότερες συνθήκες, ένα πρωτοφανές έργο διεθνούς αλληλεγγύης σε δεκάδες χώρες, έχει στηρίξει τα κινήματα λαών για την εθνική και κοινωνική τους απελευθέρωση χωρίς ποτέ να καταφύγει στις γκανγκστερικές τρομοκρατικές μεθόδους που αποτελούν την υπογραφή του ιμπεριαλισμού.

 

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η ρητορεία των ΗΠΑ για τα κράτη «που υποστηρίζουν την τρομοκρατία» δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προσπάθειά τους να απομονώσουν πολιτικά και οικονομικά τα κράτη αυτά και να δημιουργήσουν δικαίωμα απρόκλητης επίθεσης –με κάθε τρόπο –ενάντιά τους.

 

Η Κούβα υφίσταται τον πιο σκληρό και μακρόχρονο αποκλεισμό της ιστορίας, που παίρνει χαρακτήρα γενοκτονίας καθώς υπονομεύει το βιοτικό επίπεδο του λαού. Στόχος των ΗΠΑ είναι η δημιουργία κοινωνικής ανησυχίας, αναταραχής και ρήξης των οργανικών δεσμών του κουβανικού λαού με την επανάσταση.

 

Αυτήν όμως την πραγματικά τρομοκρατική επέμβαση, όπως και τη σφαγή των Παλαιστινίων οι ισχυρές καπιταλιστικές ολιγαρχίες και οι παρατρεχάμενοί τους τις θεωρούν φυσικό δικαίωμά τους και είναι πράγματι φυσική συνέπεια την αρπακτικής τους φύσης καθώς και του άγριου ανταγωνισμού ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και στους συνασπισμούς τους για τη λεία.

 

Μέσα σε διεθνείς συνθήκες που δημιουργούν σημαντικές τοπικές συρράξεις και κινδύνους μεγαλύτερων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε για μια στιγμή τη σημασία της σοσιαλιστικής Κούβας σαν παράδειγμα αυτοθυσίας, διεθνιστικής δράσης και ακατάβλητου αγώνα για ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.

 

Χρειάζεται κάθε προσπάθεια, έστω και μικρή, για να στηριχτεί η απαίτηση να καταργηθεί άμεσα ο αποκλεισμός και, βέβαια, το εξάρτημά του, η ένταξη της στον ψευδεπώνυμο αυτό κατάλογο.

 

 

 

Αθήνα, 28 Μάη 2024

 

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20/4 στο Διπλό Καφέ στα Εξάρχεια η εκδήλωση του Συνδέσμου μας «Ψέματα ή αλήθεια; Έτσι είν’ τα παραμύθια!»

 

Η Ανεζούλα Κατσιμπίρη αφηγήθηκε με τον δικό της απαράμιλλο τρόπο τρία λαϊκά παραμύθια της Κούβας και η Σαπφώ Διαμάντη δύο στιγμιότυπα της Κουβανικής Επανάστασης, πλαισιωμένες με μουσική και τραγούδια από μέλη του συγκροτήματος της ΣΕΑΑΝ.

 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ολόκληρη η κουβανική διπλωματική αποστολή, με επικεφαλής τον Πρέσβη, Αραμίς Φουέντε Ερνάντες.

 

Οι μικροί μας φίλοι διασκέδασαν και έμαθαν, με αναψυκτικά και σοκολάτες, και πήραν μαζί τους μια ωραία βραδιά να θυμούνται, ένα από τα παραμύθια (που δημοσιεύουμε εδώ σε συντετμημένη μορφή) και αναμνηστικά του Συνδέσμου. Θα επανέλθουμε!

 

 

 

 

 

Η Ανεζούλα Κατσιμπίρη αφηγήθηκε τρία λαϊκά παραμύθια της Κούβας.

 

 

 

 

Μαρτίνα, η όμορφη κατσαριδούλα

 

 

 

Μια φορά και έναν καιρό, στην παλιά Αβάνα, στην Κούβα, κάτω από ένα φανοστάτη, ζούσε η Μαρτίνα Ζοζεφίνα Καταλίνα με τη μεγάλη κατσαριδοοικογενειά της….

 

 

 

Η Μαρτίνα Ζοζεφίνα Καταλίνα ήταν η

ομορφότερη… κατσαριδούλα σε όλη την Αβάνα!

 

Έτσι όταν έφτασε η ώρα να παντρευτεί, ουρά έκαναν οι υποψήφιοι έξω από το σπίτι της…

 

Η Μαρτίνα δεν ήξερε ούτε πώς, ούτε ποιον να διαλέξει. Η γιαγιά της όμως της είπε το

 

μυστικό.

 

- Μα γιαγιά, πώς το να ρίξω καφέ στα

 

παπούτσια του υποψήφιου θα με βοηθήσει

 

να βρω τον άντρα τον σωστό;

 

- Για σκέψου λίγο Μαρτίνα μου: όταν ένας

 

άντρας θυμώνει, δείχνει τον πραγματικό

 

του χαρακτήρα. Έτσι θα μπορέσεις να

 

κρίνεις και να αποφασίσεις ποιος είναι ο

 

πιο κατάλληλος σύζυγος για σένα…

 

Ο πρώτος υποψήφιος ήταν ο Δον Γάγιο, ο

 

κόκορας. Μπήκε μέσα κορδωμένος και

 

γονάτισε μπροστά στη Μαρτίνα.

 

- «Κουκλάρα μου, Μαρτίνα, σήμερα είναι η

 

τυχερή σου μέρα!  Θέλεις να με

 

παντρευτείς;»

 

Η Μαρτίνα δεν είπε ούτε ναι, ούτε όχι. Η

 

Μαρτίνα είπε:

 

- «Θα θέλατε ένα καφεδάκι;» και χωρίς να

 

περιμένει έτρεξε στην κουζίνα, πήρε το

 

δίσκο με τον καφέ και έκανε όπως της

 

είπε η γιαγιά της, τον έριξε πάνω στα

 

καλογυαλισμένα παπούτσια του Δον Γάγιο!

 

- Κικιρίκου, κικιρίκου, τα παπούτσια μου! 

 

- Με συγχωρείτε, Σενιόρ, κατά λάθος.

 

Καμιά φορά είμαι λίγο άγαρμπη, ξέρετε…

 

- Δεν πειράζει, για την ώρα, είπε

 

μουτρωμένος ο Δον Γάγιο. Θα την

 

ξεφορτωθούμε την αγαρμποσύνη σου όταν

 

γίνεις γυναίκα μου!

 

- Ναι, σχετικά με αυτό…. Δεν το βλέπω…

 

είπε η Μαρτίνα και έδιωξε τον

 

ψωροπερήφανο και αγενή Δον Γάγιο.

 

Ο επόμενος ήταν ο Δον Σέρχιο, ο χοίρος που

 

τον μύριζε κανείς πριν τον δει…

 

Η Μαρτίνα πρόσφερε καφεδάκι και στον Δον

 

Σέρχιο και όταν ο καφές προσγειώθηκε στα

 

παπούτσια του…

 

- Χρρρρρ, χρρρ τα ωραία μου,

 

ολοκαίνουργια παπουτσάκια! Κοίταξε τι

 

έκανες!

 

- Να με συγχωρείτε, Σενιόρ, θα πάρω

 

αμέσως ένα πανί και θα τα καθαρίσω…

 

- Βέβαια και θα τα καθαρίσεις και αμέσως

 

μάλιστα. Ποιος θα τα καθάριζε δηλαδή;

 

Αυτές είναι δουλειές για γυναίκες!

 

Φυσικά, μετά από αυτό η Μαρτίνα έδειξε και

 

στον Δον Σέρχιο την πόρτα…

 

Με τούτα και με εκείνα όμως, η Μαρτίνα

 

άρχισε να απογοητεύεται…

 

- Μήπως να μην παντρευτώ…

 

Τελικά είπε να δώσει μια ευκαιρία και στον

 

Δον Λαχάρτο, τη σαύρα, πράγμα που

 

αποδείχτηκε πολύ κακή ιδέα γιατί ο καφές

 

αποκάλυψε ότι αυτό που ο Δον Λαχάρτο είχε

 

στο μυαλό του ήταν όχι να παντρευτεί τη

 

Μαρτίνα αλλά… να τη φάει!

 

- Ως εδώ, είπε η Μαρτίνα και έτρεξε να

 

βρει τη γιαγιά της αναστατωμένη.

 

- Τι λες κοριτσάκι μου; Έτσι εύκολα τα

 

παρατάς; Νομίζεις ότι με την πρώτη θα

 

βρεις την αληθινή αγάπη;

 

Ύστερα η γιαγιά είπε στη Μαρτίνα να

 

κοιτάξει έξω από το παράθυρο.

 

Στη γλάστρα που χρησιμοποιούσαν για κήπο

 

ήταν ένα όμορφο καφέ ποντίκι.

 

Η Μαρτίνα τον ερωτεύτηκε με την πρώτη

 

ματιά.

 

- Άντε πήγαινε να του μιλήσεις… και μην

 

ξεχάσεις τον καφέ… είπε η γιαγιά της!

 

Τον ποντικούλη τον έλεγαν Πέρες και ο καφές

 

αποκάλυψε δυο πράγματα:

 

Ήταν και εκείνος ερωτευμένος με τη Μαρτίνα 

 

Και…

 

Είχε και εκείνος μια Κουβανή γιαγιά και ήξερε

 

τα κόλπα γιατί με την ουρά του έριξε όλο τον

 

καφέ… στα παπούτσια της Μαρτίνας!

 

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

 

Η Σαπφώ Διαμάντη επιμελήθηκε και αφηγήθηκε

δύο στιγμιότυπα

της Κουβανικής Επανάστασης

 

Θα σας πω μια ιστορία για ένα γιοτ. Ξέρετε τι είναι γιοτ — θαλαμηγός στα ελληνικά—; Είναι ένα μικρό, πολυτελές πλοίο διακοπών.

Ε λοιπόν, καμία σχέση με το δικό μας το γιοτ, που είναι παμπάλαιο, ψιλοξεχαρβαλωμένο, ίσα-ίσα που πλέει. Μ’ αυτό ξεκίνησαν απ’ το Μεξικό, μια νύχτα, πριν πολλά χρόνια, —ούτ’ εγώ είχα γεννηθεί, φανταστείτε!— 82 Κουβανοί πατριώτες, για έναν άθλο πιο μεγάλο απ’ το μπόι τους, να ελευθερώσουν την πατρίδα τους απ’ τον τύραννο. Αρχηγός τους ήταν ένας ψηλός, με μεγάλα γυαλιά —τα ‘βγαλε μετά—, με γένια κι ένα στρατιωτικό κασκέτο. Και κάπνιζε ένα μεγάλο πούρο Αβάνας. Σαν Κουβανός δηλαδή. Τον έλεγαν Φιδέλ. Και είχε τέτοια σπίθα στα μάτια, κι όταν μιλούσε όλοι τον άκουγαν μαγεμένοι, για την ελπίδα και την απόφασή του για μια πατρίδα ανεξάρτητη, όπου οι άνθρωποι να ζουν με αξιοπρέπεια. Εφτά μερόνυχτα θαλασσοδερνόταν λοιπόν το γιοτ μας στη Θάλασσα της Καραϊβικής, με τρελή φουρτούνα, κι έμοιαζε Οδύσσεια το ταξίδι, όχι με τραγούδια σειρήνων, μα με την απειλή του Αμερικάνου Κύκλωπα στα βόρεια και των υπηρετών του στα νότια, στο Νησί. Με τα πολλά, έφτασε στις ακτές της Κούβας, μ’ ένα σωρό βλάβες και χωρίς καύσιμα, και κόλλησε στα ρηχά. Πιο πολύ έμοιαζε με ναυάγιο παρά με αποβίβαση για τους ατρόμητους αντάρτες μας, που χρειάστηκε να τσαλαβουτήσουν ως τη στεριά φορτωμένοι τα λιγοστά όπλα κι εφόδια, μέσα απ’ την πυκνή βλάστηση που φτάνει ως τη θάλασσα, με πιότερη θέληση παρά δύναμη. Τελευταίος κατέβηκε ο Ραούλ, και τότε πρωτοείδε στην πρύμνη το όνομα του πλοίου: Γκράνμα. Δηλαδή, στα αγγλικά, Γιαγιάκα! Απίστευτο;! Και βέβαια οι κακοί τους περίμεναν, σκοτώθηκαν πολλοί, άλλοι τόσοι σύρθηκαν στις φυλακές, κι απόμειναν μια ντουζίνα για ν’ ανέβουν στο βουνό, στη Σιέρρα Μαέστρα. Μια μέρα λοιπόν, εκεί που μαζεύονταν, βλέπει ο αρχηγός τους —πώς είπαμε τον λέγανε;— ναι, αυτός, οχτώ άντρες με εφτά τουφέκια όλα κι όλα, και λέει: Ε, τώρα, σίγουρα θα νικήσουμε! Και νίκησαν.

Και αυτό δεν είναι παραμύθι, είναι ιστορία, που έγινε φάρος ελπίδας για τους ανθρώπους όλου του κόσμου.

 

***

Και νίκησαν, όπως είπαμε.

Δυο χρόνια και 13 μέρες αργότερα, εκείνη την αξέχαστη πρωτοχρονιά, οι Αβανέζοι —όχι Χαβανέζοι!— ξεχύνονται στους δρόμους της κουβανέζικης πρωτεύουσας να γιορτάσουν, στην είδηση πως ο τύραννος το ‘βαλε στα πόδια. Ο Φιδέλ μπαίνει στο Σαντιάγο, 2^η πόλη της Κούβας, και πανηγυρίζει το θρίαμβο της Επανάστασης. Στέλνει διαταγές σε δύο κομαντάντες, καπετάνιους δηλαδή —όχι καπετάνιους βαποριών, καπετάνιους ανταρτών—, να προχωρήσουν στην πρωτεύουσα, την Αβάνα. Ήταν ωραίοι, αυτοί οι κομαντάντες, γελαστοί και άφοβοι, αφού ήταν οραματιστές — ονειρευτές δηλαδή. Τον έναν τον έλεγαν Ερνέστο και τον άλλον Καμίλο. Ο Ερνέστο φορούσε έναν μαύρο μπερέ κι ο Καμίλο ένα πλατύγυρο καπέλο. Και κάπνιζαν κι αυτοί πούρα Αβάνας, εννοείται. Αφού λοιπόν κατέλαβαν, εκείνη την ίδια πρωτοχρονιά, τα δύο τελευταία προπύργια του τυράννου, φτάνουν την άλλη μέρα στην πρωτεύουσα, ο Καμίλο στο φρούριο Κολούμπια κι ο Ερνέστο, που πρώτη φορά έβλεπε την Αβάνα, στο φρούριο Λα Καμπάνια, — θα το δείτε στην είσοδο του λιμανιού της Αβάνας όταν πάτε. Τα απομεινάρια του στρατού του τυράννου παραδόθηκαν, έτσι που είχαν φοβηθεί, με τον Επαναστατικό Στρατό να νικάει παντού — που είχε ξεκινήσει με τα εφτά τουφέκια που λέγαμε. Έτσι ελευθερώθηκε η Αβάνα κι ετοιμάστηκε να υποδεχτεί τον Επαναστατικό Στρατό, —τους μουσάτους, όπως τους λένε οι Κουβανοί, αφού ήταν όλοι τους αξύριστοι— και τον τρομερό αρχηγό του. Έτσι ελευθερώθηκε η Κούβα απ’ τα δεσμά κάθε τυράννου, κι ο λαός της όριζε πια ο ίδιος τις τύχες του.

Όσο για τους δύο κομαντάντες μας, αυτοί έμειναν για πάντα νέοι, κι έγιναν αστέρια, όχι στον ουρανό, ο Καμίλο στο πέλαγος, κι ο Ερνέστο στο βουνό.

Και αυτό δεν είναι παραμύθι, είναι ιστορία, που έγινε θρύλος, έμπνευση κι ενθάρρυνση για τους επαναστάτες όλου του κόσμου.