ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης τίμησε την 66η επέτειο της   Κουβανικής Επανάστασης  με εκδήλωση στο Μουσείο ΕΑΤ-ΕΣΑ την  Κυριακή 23 Φλεβάρη, αφιερωμένη στην Ιατρική Διεθνιστική  Αλληλεγγύη της Κούβας.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε η έκθεση «Η Κούβα και οι Διεθνείς Ιατρικές Ταξιαρχίες Χένρι Ριβ: Παράδειγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης». Η έκθεση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Γενάρη στις Βρυξέλλες, διοργανωμένη από την  Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και την Πρεσβεία της Κούβας στο Βέλγιο (περισσότερα στη σχετική ανάρτηση).

Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο πρεσβευτής της Δημοκρατίας της Κούβας Αραμίς Φουέντε Ερνάντες, ο ευρωβουλευτης του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος και ο πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Νίκος Καρανδρέας.

Ομιλία του Πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα, Αραμίς Φουέντε Ερνάντες

23 Φλεβάρη 2025

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,

Συναντιόμαστε και πάλι, για να τιμήσουμε την 66^η επέτειο της νίκης της Κουβανικής Επανάστασης.

Σε αυτή την περίπτωση, όμως, εγκαινιάζουμε επίσης μια έκθεση αφιερωμένη στις Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες Χένρι Ριβ. Πρόκειται για την ίδια φωτογραφική έκθεση που είχε κανονιστεί να εκτεθεί στα μέσα του Γενάρη σε χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την παρουσίαση της οποίας την παρεμπόδισε το ίδιο το Κοινοβούλιο, αν και τελικά δεν κατάφεραν να εμποδίσουν την παρουσίασή της σε άλλο εκθεσιακό χώρο. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας και Αλληλεγγύης και τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ για τις προσπάθειές τους να φέρουν την έκθεση στην Ελλάδα, ώστε σήμερα να μπορούμε να την απολαύσουμε εδώ.

Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, από τη νίκη της Επανάστασης την 1η του Γενάρη του 1959, ο λαός μας αντιστέκεται και αντιμετωπίζει σθεναρά και θαρραλέα όλες τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις και επιχειρήσεις διεκδικήσεις με σκοπό να την ανατρέψουν. Η ουσία αυτής της Επανάστασης ήταν ο ανθρωπισμός της, και μέσα σε αυτόν ενυπάρχει ο διεθνισμός της, ο οποίος αποτελεί μια βασική αρχή που χαρακτηρίζει τη δράση των κουβανών επαναστατών, που επιβεβαιώνει το αίσθημα αλληλεγγύης και τη δέσμευσή τους στο πλευρό των πιο ταπεινών, όσων δέχονται τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, και όσα απορρέουν από την Επανάσταση είναι καρπός της σκέψης του ιστορικού μας ηγέτη, Φιδέλ Κάστρο Ρους.

Εφόσον η σημερινή εκδήλωση έχει σκοπό να αποτίσουμε φόρο τιμής στο δημόσιο σύστημα υγείας της Κούβας και, ιδιαίτερα στη Διεθνή Ιατρική Μπριγάδα Χένρι Ριβ, έχει αξία να θυμηθούμε ότι, όταν νίκησε η επανάσταση, το δημόσιο σύστημα υγείας στην Κούβα βρισκόταν σε πραγματικά άθλια κατάσταση, η οποία περιπλέχθηκε ακόμη περισσότερο με την πολιτικά υποκινούμενη αποχώρηση περισσότερων από τους μισούς γιατρούς που είχαμε στο νησί εκείνη την περίοδο, οι οποίοι κατά κύριο λόγο πήγαν στις ΗΠΑ.

Η επαναστατική κυβέρνηση χρειάστηκε να κάνει τεράστιες προσπάθειες ούτως ώστε να διασφαλίσει την ιατρική φροντίδα για τον πληθυσμό και να αναζητήσει λύσεις μέσα σε μια πολύ επισφαλή κατάσταση. Η Κούβα δέχτηκε βοήθεια αλληλεγγύης από διάφορους επαγγελματίες υγείας από τη Λατινική Αμερική και αλλού και αναπτύχθηκαν δημιουργικές και επείγουσες ενέργειες για την εξασφάλιση της έκτακτης εκπαίδευσης των επαγγελματιών αυτού του κλάδου, με αποτέλεσμα να καταφέρουμε να διαμορφώσουμε ένα λαμπρό και αποτελεσματικό σύστημα υγείας, το οποίο σήμερα απαρτίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους σε όλα τα επίπεδά του, και έτσι, εξασφαλίζεται η καθολική κάλυψη και η δωρεάν φροντίδα για όλες τις Κουβανές και τους Κουβανούς.

Ακριβώς κατά τη διάρκεια εκείνων των σκληρών χρόνων, και παρά τις δύσκολες συνθήκες και τους περιορισμούς που αντικειμενικά αντιμετωπίζαμε, τέθηκε σε εφαρμογή, πρώτα στον τομέα της υγείας και ύστερα και σε άλλους τομείς, η συνεργασία της Κούβας με άλλους λαούς του κόσμου, μια συνεργασία που στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων έχει γράψει σελίδες ενός εξαιρετικά πολύτιμου διεθνισμού και αλτρουισμού.

Η πρώτη διεθνιστική ιατρική αποστολή προσφέρθηκε στη Χιλή, με αφορμή τον μεγασεισμό που σημειώθηκε στην περιοχή Βαλντίβια το 1960. Αργότερα, στη Δημοκρατία της Αλγερίας, μια ιατρική μπριγάδα απαρτιζόμενη από 56 υγειονομικούς, πρόσφερε τις υπηρεσίες της σ’ αυτό το αδελφό έθνος, ως αποτέλεσμα διακυβερνητικής συμφωνίας.

Έτσι άρχισε να σφυρηλατείται η εκτεταμένη και αποτελεσματική Κουβανική Ιατρική Συνεργασία που αναπτύσσεται, δίχως να κάνει διακρίσεις ως προς την εθνικότητα, το φύλο, τη θρησκεία, την πολιτική ιδεολογία ή την κοινωνική καταγωγή, και έχει επεκταθεί σταδιακά σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, και πιο πρόσφατα, μέχρι και σε χώρες της Ευρώπης.

Ανάμεσα στα πολλά παραδείγματα, θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε την ιατρική συνεργασία που προσφέρθηκε στην Αϊτή ύστερα από το σεισμό και τις επιδημίες χολέρας, την υποστήριξη πολλών χωρών που είχαν πληγεί από φυσικά φαινόμενα, το πρόγραμμα φροντίδας των θυμάτων από το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, στο πλαίσιο του οποίου υποθάλψαμε κυρίως σε κουβανικά νοσοκομεία, πάνω από 26 χιλιάδες ασθενείς, στην πλειονότητά τους παιδιά, τη βοήθεια δεκάδων μπριγάδων σε πάνω από 40 χώρες την περίοδο της καταπολέμησης του κορονοϊού, και άλλα που αποτελούν μια συνεργασία που έχουν προσφέρει γενικά εκατοντάδες χιλιάδες Κουβανοί υγειονομικοί σε 165 χώρες.

Μια συνεργασία που σηματοδοτήθηκε εδώ και πολλά χρόνια και περιλαμβάνει την εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού, τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Για να αναφέρουμε μόνο μερικά παραδείγματα, είναι οι ενέργειες όπως το Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Υγείας, το οποίο εγκαινιάστηκε ύστερα από το πέρασμα των κυκλώνων Τζορτζ και Μιτς που ρήμαξαν τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής, και αυτό το πρόγραμμα αποτέλεσε το έναυσμα για την ίδρυση της Ιατρικής Σχολής της Λατινικής Αμερικής, από την οποία έχουν αποφοιτήσει με υποτροφία πάνω από 30 χιλιάδες νέοι με καταγωγή από τις πιο φτωχές περιοχές κάθε γωνιάς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και νέων με καταγωγή από τα πιο ταπεινά στρώματα των ΗΠΑ. Έχουμε επίσης και το Πρόγραμμα Μπάριο Αντέντρο στη Βενεζουέλα, την Επιχείρηση Μιλάγρο, χάρη στην οποία βρήκαν την όρασή τους τρεις χιλιάδες άτομα σε 35 χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής, της Αφρικής και άλλων περιοχών του κόσμου.

Αξιοσημείωτη δράση, με αφορμή τον κυκλώνα Κατρίνα, το 2005, ο οποίος έπληξε διάφορες Πολιτείες των ΗΠΑ, ήταν η ίδρυση του Διεθνούς Αποσπάσματος Γιατρών με ειδίκευση σε καταστροφές και σοβαρές επιδημίες «Χένρι Ριβ», που έχουν αναλάβει επικίνδυνες αποστολές ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας με δεκάδες μπριγάδες σε πολλές χώρες και έχει λάβει ευρεία αναγνώριση διεθνώς από κυβερνήσεις, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και άλλες περιφερειακές οργανώσεις και διεθνείς οργανισμούς, αλλά προπαντός, από τους λαούς που δέχτηκαν τη βοήθειά μας.

Ανάμεσα σε αυτές τις αποστολές, πέρα από τη βοήθεια που προσφέρθηκε σε περιπτώσεις σεισμών, κυκλώνων και άλλων φυσικών φαινομένων, ξεχωρίζει η συμμετοχή 256 υγειονομικών της Κούβας στην καταπολέμηση της επιδημίας του Έμπολα σε χώρες της Αφρικής, ή το Πρόγραμμα «Mas Medicos» - Περισσότεροι γιατροί – για τη Βραζιλία, παράδειγμα της συνεργασίας «Νότος-Νότος» που μας επέτρεψε για πέντε χρόνια να προσφέρουμε ποιοτική υγειονομική φροντίδα σε περιοχές που στερούνταν τέτοιες υπηρεσίες.

Οι εικόνες που παρουσιάζονται εδώ ξεκάθαρα αποδεικνύουν το πνεύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης στο οποίο, όπως αναφέραμε, εδράζεται η ιατρική συνεργασία που προσφέρει η Κούβα και το έργο αυτής της Διεθνούς Ιατρικής Μπριγάδας, και δεδομένης της υψηλής αναγνώρισης της αξίας της, υποστηρίχτηκε από την πρόταση σημαντικού τμήματος του αδελφού ελληνικού λαού να του δοθεί δικαίως το Βραβείο Νόμπελ, μια πρόταση που υποστηρίχτηκε επίσης και στις 5 ηπείρους.

Σας ευχαριστούμε σύντροφοι για τη προσφορά σας, όχι μόνο για τη διάδοση της αλήθειας σχετικά με την ιατρική βοήθεια που προσφέρει η Κούβα, μια πράξη που συμβάλλει ώστε να γκρεμιστεί η δόλια και βρόμικη εκστρατεία με την οποία οι εχθροί του κουβανικού λαού και των λαών του κόσμου επιδιώκουν να απαξιώσουν την εξαιρετική αξία της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ των λαών, αλλά επίσης και τη σημασία που έχει αυτό για την υπεράσπιση της υγείας ως ένα απαραίτητο ανθρώπινο δικαίωμα.

Σας εύχομαι να απολαύσετε την έκθεση.

Εξοχότατε Πρέσβη της Κούβας, σύντροφε Αραμίς,

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης,

Φίλοι και φίλες της Κούβας,

Η Κουβανική Επανάσταση για 66 χρόνια εμπνέει την εργατική-λαϊκή πάλη σε όλο τον κόσμο. Απέδειξε πως οι λαοί με την πάλη τους έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γι’ αυτό έχει την συμπάθεια και τη στήριξη εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, όπως και του ελληνικού λαού.

Η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία γεγονότα που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, επιβεβαίωσε τη ζωτικότητα του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού και ανέδειξε κορυφαίες προσωπικότητες του επαναστατικού κινήματος όπως ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα, ο Ραούλ Κάστρο...

Η επαναστατική εξουσία κατάφερε να αποκρούσει νικηφόρα τις απόπειρες της αντεπανάστασης και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και έθεσε τα θεμέλια για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών, για κοινωνικά δικαιώματα που στερούνται οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι στην υπόλοιπη ήπειρο. Στήριξε διεθνιστικά, με ανιδιοτέλεια και θυσίες τα απελευθερωτικά κινήματα άλλων λαών.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και οι Μπριγάδες Χένρι Ρηβ, που επιλέξαμε να αναδείξουμε με την έκθεση που πλαισιώνει τη σημερινή μας εκδήλωση, στα 20 χρόνια από την ίδρυσή τους.

Οι λαοί της Ευρώπης γνώρισαν τις Μπριγάδες μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας COVID-19. Ενώ καθημερινά θρηνούσαμε χιλιάδες θύματα οι αξίες της ΕΕ αποδείχθηκαν κούφιες διακηρύξεις. Τα κράτη-μέλη ανταγωνίζονταν το ένα ενάντια στον άλλο, δεσμεύοντας αεροπλάνα με ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, έκλειναν σύνορα και εναέριους χώρους. Η ανάπτυξη εμβολίων παραχωρήθηκε στους φαρμακευτικούς κολοσσούς με την ΕΕ να χρηματοδοτεί με χρήματα των λαών αφειδώς τους φαρμακευτικούς ομίλους, καθυστερώντας και θέτοντας περιορισμούς στην ανάγκη άμεσου κι έγκαιρου εμβολιασμού των λαών στο βωμό των σφοδρών ανταγωνισμών.

Στον αντίποδα αναδείχθηκε κι έλαμψε το παράδειγμα της Κούβας. Μία χώρα σε οικονομικό, εμπορικό αποκλεισμό για πάνω από 65 χρόνια από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Έναν αποκλεισμό που δημιουργεί σημαντικές ελλείψεις σε αγαθά, υπηρεσίες, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, φάρμακα. Που παρά τις τεράστιες δυσκολίες, στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις, κατάφερε να αναπτύξει τα δικά της αποτελεσματικά εμβόλια, να εμβολιάσει τον πληθυσμό της και να ελέγξει την εξέλιξη της νόσου, ενώ από την πρώτη στιγμή έθεσε τους ιατρούς και τους νοσοκόμους της χωρίς δεύτερη σκέψη στην διάθεση των λαών του κόσμου που υπέφεραν. Και στην Ευρώπη, όπως με τις αποστολές των Μπριγάδων στην Ιταλία, και αλλού σε όλο τον κόσμο  οι οποίες μάλιστα βραβεύτηκαν για την προσφορά τους.

Στα 20 χρόνια από την ίδρυσή τους, το έργο των Μπριγάδων μόνο θαυμασμό προκαλεί. Οι Μπριγάδες έχουν κινητοποιηθεί σε πάνω από 45 χώρες της υφηλίου. Πάνω από 9000 κουβανοί επαγγελματίες της υγείας έχουν συμμετάσχει, παρέχοντας υπηρεσίες υγείας σε πάνω από 4 εκατομμύρια ανθρώπους, σώζοντας πάνω από 89.000 ζωές. Κι όλα αυτά πριν το ξέσπασμα της πανδημίας.

Η συμβολή τους στην καταπολέμηση μολυσματικών ασθενειών, ή σε καταστροφικούς σεισμούς, χαίρει διεθνούς αναγνώρισης. Για αυτή τους την προσφορά το 2017 βραβεύτηκαν από τον ΠΟΥ.

Στην πανδημία, μέσα σε διάστημα 5 μηνών, οι Μπριγάδες αναπτύχθηκαν σε 38 κράτη και σήμερα είναι ακόμη ενεργές σε 29. Πάνω από 3700 επαγγελματίες υγείας, περιέθαλψαν πάνω από 350.000 ανθρώπους.

Το 2020, σωματεία, συνδικάτα, μαζικοί φορείς, διεξήγαγαν παγκόσμια καμπάνια για να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης Το 2021, πάνω από 100 οργανώσεις και 400.000 άτομα έβαλαν την υπογραφή τους για να δοθεί στις Μπριγάδες το Βραβείο Ειρήνης των Λαών.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Στο δικαίωμα στην υγεία, όπως και σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, υπάρχουν δύο δρόμοι. Υπάρχει ο δρόμος που ακολουθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με τα αποτελέσματα που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε, της υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας, του ολοένα και μεγαλύτερου κόστους που φράζει το δρόμο στους ασθενείς. Και υπάρχει και ο δρόμος που ακολουθεί η Κούβα, που έχει σαν βασική αρχή ότι η υπεράσπιση και η ικανοποίηση της ανάγκης του λαού στην υγεία είναι κατοχυρωμένη, με καθολική δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, με καθολική κάλυψη υγείας για όλους, χωρίς καμία διάκριση.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Δεν μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι το Ευρωκοινοβούλιο έκανε ότι περνούσε από το χέρι του έτσι ώστε αυτή η έκθεση να μην παρουσιαστεί στους χώρους του, επιδιώκοντας να ακυρωθεί εξολοκλήρου. Το γεγονός ότι η έκθεση και παρουσιάστηκε επιτυχώς στις Βρυξέλες και συνεχίζει το ταξίδι της, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι προσπάθειές τους έπεσαν στο κενό.

Οι προκλητικοί ισχυρισμοί της ΕΕ ότι το περιεχόμενό της έκθεσης είναι «προσβλητικό, εμπρηστικό, αντίκειται στις ιδρυτικές αξίες της Ένωσης ή μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις» ήταν προϊόν σκοπιμότητας.

Εκείνοι που στηρίζουν με πακτωλούς χρημάτων  το ιμπεριαλιστικό μακελειό στην Ουκρανία, την γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος κατακτητή Ισραήλ, που ξεπλένουν και συνεργάζονται με τους τζιχαντιστές στη Συρία ως «εγγυητές της δημοκρατικής μετάβασης», χαρακτηρίζουν αυτή την έκθεση “εμπρηστική”;

Η Ευρωένωση των μονοπωλίων που προωθεί το εμπόριο της υγείας και τα μεγάλοσυμφερόντα των ομίλων, τις …αξίες του «τα κέρδη μου ή οι ζωές σας», χαρακτηρίζουν «προσβλητική» για τις «αξίες» τους μια έκθεση όπως αυτή που εξυμνεί το αγαθό της δημόσιας δωρεάν υγείας, της ανιδιοτελούς στήριξης κι αλληλεγγύης σώζοντας ζωές;

Προσβάλουν τη νοημοσύνη μας.

Αυτό που τους ενοχλεί στην πραγματικότητα και χάνουν την ψυχραιμία τους είναι ότι οι λαοί της ΕΕ, δεν υιοθετούν τα ευρωατλαντικά κηρύγματα, στηρίζουν μαχητικά την Κούβα, παρά τα δεκάδες ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου σε βάρος της. Έχουν καταδικάσει την προσπάθεια της ΕΕ μαζί με τις ΗΠΑ να παρέμβουν στα εσωτερικά της Κούβας, εντάσσοντάς την στην απαράδεκτη «λίστα χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία» και στηρίζοντας κάθε λογής αντεπαναστατικά στοιχεία με πρόσχημα τα λεγόμενα «ανθρώπινα δικαιώματα». Έχουν καταδικάσει τον εγκληματικό αποκλεισμό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, ο οποίος αποσκοπεί στο να βλάψει τις κατακτήσεις της Επανάστασης, όπως το δημόσιο και καθολικό σύστημα υγείας, μέρος του οποίου είναι και οι Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες Χένρι Ρηβ.

Και σήμερα, από εδώ, ενώνουμε τις φωνές μας με τις φωνές των λαών του κόσμου, προς υπεράσπιση της Κούβας. Για την άμεση άρση του αποκλεισμού και των κυρώσεων, για την αφαίρεση της Κούβας από την ντροπιαστική λίστα, υπερασπίζοντας το δικαίωμα του Κουβανικού λαού να συνεχίσει να βαδίζει στο δρόμο που άνοιξε η Επανάστασή του χωρίς εξωτερικές αναμίξεις και παρεμβάσεις.

Η 66^η επέτειος της Κουβανικής Επανάστασης μας βρίσκει σε μιά ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση στην περιοχή μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, με πρωτοφανή έξαρση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που υποδαυλίζεται από τον ανταγωνισμό των μεγάλων καπιταλιστικών δυνάμεων για πολιτική και οικονομική κυριαρχία, εξασφάλιση πόρων και μεταφορικών οδών καθώς και από την αδυναμία παραγωγικής χρησιμοποίησης των τεράστιων κερδών που πραγματοποιούν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι με την παρασιτική εκμετάλλευση των λαών.

Στις συνθήκες αυτές η Κούβα, η μοναδική σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο, που από την νίκη ήδη της επανάστασης αντιμετωπίζει την άγρια επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, βρίσκεται λόγω του απόλυτου, ουσιαστικά, αποκλεισμού της στην πιο δύσκολη περίοδο της ιστορίας της. Ο πρωτοφανής στην ιστορία ολοκληρωτικός οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός, της στερεί κάθε μέσο, όχι μόνο ανάπτυξης, αλλά και απλής συντήρησης των κοινωνικών κατακτήσεων, των επιτευγμάτων στους τομείς της μόρφωσης και της υγείας. Επιτεύγματα, που αποτελούν παράδειγμα όχι μόνο για τους λαούς του τρίτου κόσμου, αλλά και για μεγάλο τμήμα των λαών των καπιταλιστικών μητροπόλεων.

Τα ακραία φαινόμενα της πλήρους απώλειας των οποιωνδήποτε παροχών υγείας για σημαντικό τμήμα του πληθυσμού στα προηγμένα καπιταλιστικά κράτη, οι καταστροφές, πόλεμοι και επιδημίες στις εξαθλιωμένες χώρες του τρίτου κόσμου δημιουργούν μιαν εικόνα που δεν απέχει ή είναι και χειρότερη από εκείνην που υπήρχε στην Κούβα το 1959: Μεγάλη νεογνική θνησιμότητα, πολύ μικρό προσδόκιμο επιβίωσης, ενδημικές ασθένειες, στοιχειώδης κρατικός τομέας υγείας. Όλα τούτα συνιστούν μία ταξικά προσδιορισμένη πολιτική υγείας, που σε συνδυασμό με την μεγάλη ανεργία, τις κακές συνθήκες υγιεινής, τον χρόνιο υποσιτισμό, το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο, τον αναλφαβητισμό και την ανυπαρξία πρόληψης, ήταν και είναι άμεσα συνδεδεμένα με το χαμηλό επίπεδο υγείας.

Η κουβανική επανάσταση, με τον σοσιαλιστικό ανθρωπιστικό προσανατολισμό της, έδωσε λύση στα διαχρονικά αυτά προβλήματα, με τρόπο παρόμοιο, αν και όχι ταυτόσημο με εκείνον που ακολούθησαν οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες.

Τα δομικά χαρακτηριστικά της λύσης αυτής που τη διαφοροποιούν απόλυτα από τα αγοραία συστήματα υγείας τύπου ΗΠΑ, αλλά ακόμα και από εκείνα που διέπονται από περισσότερο  κοινωνικά κριτήρια, είναι:

1.   Η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στον καθορισμό της πολιτικής δημόσιας  υγείας και στην εφαρμογή των προγραμμάτων υγείας μέσα από τις τοπικές επιτροπές υγείας.

2.   Η πρόταξη των κοινωνικών μέτρων που επηρεάζουν την υγεία, δηλαδή της ενημέρωσης και της πρόληψης, από την θεραπεία.

3.   Η ανάπτυξη της δημογραφίας και η συλλογή στατιστικών στοιχείων στο κοινοτικό επίπεδο.

4.   Οι απαρτιωμένες υγειονομικές δομές που ξεκινούν από την βάση, από τον οικογενειακό γιατρό που ζει μέσα στην κοινότητα, και καταλήγουν στην κορυφή της πυραμίδας με τα ειδικά ερευνητικά κέντρα.

5.   Η ύπαρξη υγειονομικού σώματος κατάλληλα εκπαιδευμένου, με έμφαση στην εκπαίδευση γενικών γιατρών.

6.   Λόγος γιατρού / ασθενών

     1 γιατρός / 175 ανθρώπους - 1 γενικός γιατρός/ 600 (ΗΒ=  1/1800).

7.   Η ανιδιοτέλεια και κοινωνική ιδεολογία της μεγάλης πλειοψηφίας των γιατρών.

8.   Η πολιτική κατανομής του κοινωνικού εισοδήματος.

9.   Η διεθνιστική αλληλεγγύη.

Τα χαρακτηριστικά αυτά συνιστούν ένα πραγματικά λαϊκό, συμμετοχικό και αποδοτικό σοσιαλιστικό σύστημα υγείας.

Η σημασία του κουβανικού παραδείγματος καταδεικνύεται και από την καταληκτική φράση άρθρου για το σύστημα υγείας της Κούβας το οποίο δημοσιεύθηκε το 2014 στο  LANCET, ένα από τα δύο πιο έγκυρα ιατρικά περιοδικά του κόσμου, που έλεγε: «Αν τα επιτεύγματα της Κούβας μπορούσαν να αναπαραχθούν σε ένα ευρύ φάσμα χωρών φτωχών και μέσου εισοδήματος, θα άλλαζε η υγεία του παγκόσμιου πληθυσμού».

Θα επιμείνω σε δύο στοιχεία του κουβανικού συστήματος υγείας που προανάφερα, την υψηλή αποδοτικότητα και τον διεθνιστικό προσανατολισμό, πράγμα, βέβαια, που αποτελεί μια τεχνητή αφαίρεση καθώς τα στοιχεία αυτά είναι στην πραγματικότητα αναπόσπαστα τμήματα ενός ολοκληρωμένου συνόλου.

Αντίθετα με την αστική μυθολογία για την αντιπαραγωγικότητα της σοσιαλιστικής οικονομίας, την αναποτελεσματικότητα και το υπέρμετρο κόστος των δημόσιων συστημάτων υγείας καθώς και για την απόλυτη συνάρτηση της κατάστασης υγείας ενός πληθυσμού με τον πλούτο του, το 2005 η Κούβα είχε να επιδείξει δείκτες υγείας παρόμοιους με εκείνους των ΗΠΑ, δαπανώντας σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόλις το 7,4% του κατά κεφαλή Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της που ήταν 4.000 δολάρια, έναντι του 13,6% των ΗΠΑ με κατά κεφαλή ΑΕΠ 42.000 δολάρια. Αντίστοιχα, τα έξοδα υγείας ανά άτομο ήταν 193 και 4.540 δολάρια. Τα στοιχεία μάλιστα αυτά κρύβουν την τεράστια ταξική ανισοτιμία ως προς τις προσφερόμενες υπηρεσίες στις ΗΠΑ.

Η διεθνιστική αλληλεγγύη της Κούβας στον τομέα της ιατρικής, η διαχρονική διάθεση να μοιραστεί με όσους λαούς έχουν ανάγκη τις δυνατότητές της στον τομέα της υγείας είναι απόρροια της απόφασης του κουβανικού λαού να οικοδομήσει το σοσιαλισμό, θεωρώντας τον εαυτό του τμήμα της παγκόσμιας προσπάθειας για την πραγματική χειραφέτηση του ανθρώπου.

Έτσι, παρ όλες τις τεράστιες ανάγκες και αντιξοότητες, η κουβανική επανάσταση στάθηκε από την αρχή αλληλέγγυα στον αγώνα προοδευτικών κινημάτων και αρωγός σε δοκιμαζόμενους λαούς, ξεκινώντας από την αποστολή ιατρικής βοήθειας στη Χιλή, μετά τον καταστροφικό σεισμό του Μάη 1960, παρ’ όλο που η χώρα αυτή είχε διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με την Κούβα κατ’ επιταγή των ΗΠΑ.

Η Κουβανική επανάσταση μπόρεσε να λύσει τη διαλεκτική αντίθεση ανάμεσα στις εθνικές επιδιώξεις και το διεθνιστικό καθήκον  - όχι μόνο στον τομέα της υγείας, αλλά και της εκπαίδευσης και της στρατιωτικής βοήθειας –, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ανάπτυξης των τομέων αυτών αντίστροφο από το καθιερωμένο. Ένα μοντέλο με έντονο αγωνιστικό χαρακτήρα που ξεκινάει από τα κάτω, από τις βασικές δομές κοντά και μέσα στο λαό, ίσως δανεισμένο από την τακτική των ανταρτών στη Σιέρρα Μαέστρα, που προοδευτικά χτίζεται προς τα πάνω και εξασφαλίζει τη  διαρκή συμμετοχή των πολιτών. Το σύστημα αυτό είναι από τη φύση του πιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες των κουβανικών διεθνιστικών αποστολών που έχουν, σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις, υψηλή αποτελεσματικότητα.

Η διεθνιστική αλληλεγγύη – ας μη ξεχνάμε πως η λέξη αλληλεγγύη σημαίνει ο ένας κοντά στον άλλο, ή ανάληψη κοινών υποχρεώσεων με άλλον – , προϋποθέτει την ύπαρξη μιας κοινής ανάγκης, ενός κοινού προβλήματος, στη συγκεκριμένη περίπτωση της εθνικής καταπίεσης και της υπανάπτυξης που είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής ηγεμονίας. Το ξεπέρασμα τους προϋποθέτει πάλι ανατροπή των ανισότιμων σχέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις εξαρτημένες χώρες, ώστε να μην παρεμποδίζεται η ανάπτυξή τους. Σ’ αυτό το πλαίσιο η διεθνιστική αλληλεγγύη έχει στόχο να βοηθήσει τον αποδέκτη της να προχωρήσει σε ένα μονοπάτι ανεξαρτησίας και προόδου ώστε να μπορέσει να συμβάλλει στην κοινή πάλη ενάντια στην κυριαρχία του παγκοσμιοποιημένου εκμετα-λευτικού καπιταλισμού.

Αμέσως μετά τη νίκη της επανάστασης, τα μέσα για την εφαρμογή του διεθνιστικού καθήκοντος ήταν φυσικά πολύ περιορισμένα, κάνοντας τον Χοσέ Ραμόν Ματσάδο Βεντούρα, επικεφαλής τότε του υπουργείου Δημόσιας Υγείας, να πει με γλαφυρό τρόπο πως η Κούβα έμοιαζε με ζητιάνο που δίνει ελεημοσύνη.

Η ιατρική διεθνής συνεργασία και αλληλεγγύη της Κούβας αναπτύχθηκε τις επόμενες δεκαετίες σε δεκάδες χώρες, σε όλες σχεδόν τις ηπείρους, παράλληλα με τις σημαντικές εξελίξεις στην υγεία και στους άλλους κοινωνικούς τομείς στο νησί.

Ιδιαίτερα σημαντικοί σταθμοί ήταν η ίδρυση το 1984 της Κεντρικής Μονάδας Ιατρικής Συνεργασίας, με στόχο το συντονισμό των ιατρικών αποστολών στο εξωτερικό και του Απαρτιωμένου Προγράμματος Υγείας για τη Λ. Αμερική, την Καραϊβική και την Αφρική, το 1988. Ακολούθησε μια μεγάλη αύξηση τόσο των αποστολών, όσο και του αριθμού των διεθνιστών υγειονομικών που συμμετείχαν σ’ αυτές.

Στη βάση των στόχων και  της δομής των παραπάνω προγραμμάτων, μετά το καταστροφικό χτύπημα του κυκλώνα Κατρίνα στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ το 2005, και ως απάντηση στην αυξανόμενη απειλή από φυσικές καταστροφές, δημιουργήθηκε η Διεθνής Ιατρική Ταξιαρχία "Henry Reeve" εκπαιδευμένη και εφοδιασμένη με τα κατάλληλα μέσα ώστε να παρέχει άμεσες δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες σε καταστάσεις καταστροφών και σοβαρές επιδημίες.

Τα κύρια στοιχεία της δράσης των Ταξιαρχιών "Henry Reeve" είναι:

Η μακρόχρονη δράση ανάλογα με τις ανάγκες (έως 6 μήνες και παραπάνω).

Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των ιατρικών προβλημάτων από το επίπεδο της πρωτοβάθμιας φροντίδας μέχρι τη νοσοκομειακή – χειρουργική σε κουβανικά νοσοκομεία εκστρατείας, με ή χωρίς τη συνεργασία με επιτόπιες υπηρεσίες ή τρίτες χώρες.

Η δωρεά των νοσοκομείων εκστρατείας και άλλου εξοπλισμού στη χώρα που έχει πληγεί μετά την αναχώρηση της κουβανικής ομάδας.

Τέλος η διερεύνηση προϋποθέσεων συνεργασίας της Κούβας με την χώρα που δέχεται τη διεθνιστική βοήθεια και σε άλλους τομείς που έχουν να κάνουν με την υγεία του πληθυσμού (π.χ. μεταφορά τεχνολογίας, κοινή παραγωγή φαρμάκων κτλ.)

Οι ταξιαρχίες "Henry Reeve" αποτελούν ένα διακριτό, αλλά, συνάμα, άρρικτα δεμένο με τα υπόλοιπα τμήμα του Συστήματος Υγείας της Κούβας, που κι αυτό με τη σειρά του αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, που έδωσε ξανά εξετάσεις στα χρόνια της πανδημίας.

Όπως πολύ καλά ξέρουμε η πανδημία του κορονοϊού σάρωσε τα απροετοίμαστα, καταρρακωμένα μετά από δεκαετίες συστηματικής αποδιάρθρωσης και δυσφήμισης δημόσια υγειονομικά συστήματα των πιο ισχυρών και πλούσιων καπιταλιστικών χωρών.

Ταυτόχρονα όμως ο κόσμος διαπίστωσε ξανά πως η σοσιαλιστική κοινωνία της Κούβας, φτωχή με τα κριτήρια του καταναλωτισμού, μια κοινωνία που για δεκαετίες ζει σε συνθήκες ενός ανελέητου, γενοκτόνου αποκλεισμού, μπόρεσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, με σοβαρότητα και νηφαλιότητα την πανδημία, όπως πρωτύτερα είχε αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και με τις μικρότερες απώλειες μια σειρά από κυκλώνες που έσπειραν τον όλεθρο στην Καραϊβική και στις ΗΠΑ.

Η Κούβα βρίσκεται τώρα στο μάτι του κυκλώνα γιατί το σύστημα υγείας, εκπαίδευσης, όλες οι κοινωνικές δομές της και, μαζί μ’ αυτές, η πραγματική ανεξαρτησία της που είναι συνυφασμένη με τη σοσιαλιστική επανάσταση δεν συνάδουν με τα «ιδεώδη» του ιμπεριαλισμού.

Είναι η ώρα να σταθούμε κοντά της και να τηρήσουμε τις αμοιβαίες δεσμεύσεις μας.

Την τελετή εγκαινίων άνοιξε ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, λέγοντας ότι η έκθεση «στόχο έχει να αναδείξει την τιτάνια δουλειά που έχουν φέρει σε πέρας ήδη, στα 20 χρόνια ύπαρξης και δράσης τους, οι Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες “Χένρι Ρηβ”».

Στη συνέχεια, τόνισε ότι «στο δικαίωμα στην υγεία, όπως και σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, υπάρχουν δύο δρόμοι. Υπάρχει ο δρόμος που ακολουθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με τα αποτελέσματα που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε. […] Και υπάρχει και ο δρόμος που ακολουθεί η Κούβα, που έχει σαν βασική αρχή ότι η υπεράσπιση και η ικανοποίηση της ανάγκης του λαού στην υγεία είναι κατοχυρωμένη, με καθολική δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, με καθολική κάλυψη υγείας για όλους, χωρίς καμία διάκριση».

Ολοκληρώνοντας, επεσήμανε ότι «σε όσους προσπάθησαν να εμποδίσουν τη διεξαγωγή αυτής της έκθεσης, σε εκείνους που μηχανεύονται τα αντικουβανικά ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου, σε όσους καλούν για νέες κυρώσεις απέναντι στην Κούβα και το λαό της, για διατήρηση του αποκλεισμού και της Κούβας στην απαράδεκτη λίστα “χωρών που χρηματοδοτούν την τρομοκρατία” έχουμε να πούμε μόνο δέκα λέξεις: Cuba no está sola. Cuba vencerá. ¡Abajo el bloqueo criminal!»

Έπειτα, ο νεοαφιχθείς στις Βρυξέλλες Πρέσβης της Κούβας στο Βέλγιο, Χουάν Αντόνιο Φερνάντες Παλάσιος, στη σύντομη παρέμβασή του υπογράμμισε ότι «η έκθεση ενημερωτικού και φωτογραφικού υλικού που έχουμε μπροστά μας επιχειρεί να συνοψίσει το πνεύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης που διέπει την ιατρική συνεργασία της Κούβας για περισσότερα από 60 χρόνια. Ο κύριος στόχος αυτής της συνεργασίας είναι να ανακουφίσει τον πόνο και να σώσει ζωές σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας ελπίδα στους φτωχότερους ανθρώπους σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές».

Και υπενθύμισε ότι «πρόκειται για την κληρονομιά του Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο, όταν υποσχέθηκε ότι μια μέρα η Κούβα θα είναι σε θέση να στέλνει τους απαραίτητους ιατρούς σε κάθε γωνιά του κόσμου. «Γιατροί, όχι βόμβες», υποστήριξε σε εκείνη την αξέχαστη ομιλία του μπροστά στη Νομική Σχολή του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής».

Τέλος, το λόγο έλαβε ο Δρ. Χούλιο Γκέρρα Ισκέρδο, επικεφαλής της αποστολής των Μπριγάδων “Χένρι Ρηβ” στο Τορίνο στη διάρκεια της πανδημίας. Και μίλησε στις καρδιές όλων μας, με τον τρόπο εκείνο που έχουν οι Κουβανοί να μιλούν για τα γιγάντια επιτεύγματά τους, δίχως πόρους και μέσα, με μιαν απλότητα και μια ταπεινοφροσύνη που θα έπρεπε να χρησιμεύουν ως παράδειγμα στους απανταχού εκλεγμένους και μη, σε όλους όσους κατέχουν κάποιο δημόσιο αξίωμα.

Ο Χούλιο, στην αρχή της ομιλίας του, μίλησε για τη «συγκρότηση το 2005 των Διεθνών Μπριγάδων Ιατρών Ειδικευμένων στην Αντιμετώπιση Καταστροφών και Σοβαρών Επιδημιών “Χένρι Ρηβ”, που προήλθε από πρόταση του Προέδρου μας, Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο, προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα. Η προσφορά αυτή, που απορρίφθηκε από την εν λόγω κυβέρνηση, χρησίμευσε ωστόσο για να βοηθήσει άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν επιδημίες, φυσικές ή κοινωνικές καταστροφές».

Στη συνέχεια, ανέφερε τα εξής: «Θα ήθελα να ποσοτικοποιήσω με παραδείγματα ποιος είναι ο αντίκτυπος του αποκλεισμού για το εθνικό μας σύστημα υγείας:

·      25 ημέρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών του Βασικού Καταλόγου Φαρμάκων της χώρας για ένα έτος (περίπου 339 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ).

·      9 ημέρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την εισαγωγή των ιατρικών ειδών και αντιδραστηρίων που είναι απαραίτητα για το εθνικό σύστημα υγείας για ένα έτος (περίπου 129 εκατομμύρια δολάρια).

·      21 ώρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με το κόστος απόκτησης της ινσουλίνης που είναι απαραίτητη για την κάλυψη των αναγκών της χώρας για ένα έτος (περίπου 12 εκατομμύρια δολάρια).

»Παρά τα παραπάνω, το εθνικό σύστημα υγείας της Κούβας διαθέτει 11.222 οικογενειακά ιατρεία, 451 πολυκλινικές, 149 νοσοκομεία, 12 ινστιτούτα επιστημονικής έρευνας, 13 πανεπιστήμια ιατρικών επιστημών και μια λατινοαμερικανική πανεπιστημιακή Ιατρική Σχολή.

»Η Κούβα διαθέτει 7,8 ιατρούς/1.000 κατοίκους, έναν από τους υψηλότερους δείκτες στον κόσμο, γεγονός που εξηγεί γιατί μπορούμε να καλύψουμε τις υγειονομικές ανάγκες όλων των Κουβανών και, ταυτόχρονα, να βοηθήσουμε άλλες χώρες.

»Περισσότεροι από 605.698 Κουβανοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους σε 165 χώρες σε πέντε ηπείρους.»

Κατόπιν, περιγράφοντας την εμπειρία της Μπριγάδας στην Ιταλία, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τον Απρίλιο του 2020, το Τορίνο φαινόταν ακατοίκητο — είχε σημειωθεί πολύ γρήγορη αύξηση του αριθμού των ασθενών και των θανάτων, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών του ιατρικού και νοσηλευτικού κλάδου. Αυτός ο ιός δεν σεβόταν το φύλο, τη φυλή, την ηλικία, τις κοινωνικές τάξεις ή την ανάπτυξη, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει την παρουσία μας και τη βοήθεια αλληλεγγύης προς τη χώρα με την έβδομη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Απέναντι σε αυτόν τον μικροσκοπικό κορονοϊό, ήμασταν όλοι ίσοι.

»Η ομάδα μας στάθηκε στο ύψος των περίπλοκων στιγμών που αντιμετωπίσαμε και η επαγγελματική σχέση με τους Ιταλούς ιατρούς και νοσηλευτές ήταν άριστη. Στο τέλος, οι ερωτήσεις σχετικά με την παρουσία μας εκεί απαντήθηκαν από τους ασθενείς και τα αποτελέσματα του έργου. Η διάσταση των λέξεων «Αλληλεγγύη και Ανθρωπισμός» έγινε κατανοητή. Η έννοια της ανιδιοτελούς βοήθειας έγινε κατανοητή. Η Ιταλία δεν χρειάστηκε να πληρώσει ούτε δεκάρα στη χώρα μας για αυτό που κάναμε. Και είμαι βέβαιος ότι ο θαυμασμός και η φιλία μεταξύ των λαών μας εντάθηκαν, καθώς και ο βαθύτατος σεβασμός για τους Κουβανούς ιατρούς και νοσηλευτές.»

Και ολοκλήρωσε λέγοντας: «Κυρίες και κύριοι,

Σας μίλησε ένας Κουβανός ιατρός που έχει ολοκληρώσει πέντε διεθνείς αποστολές σε τρεις ηπείρους, από την κοινότητα Ελ Κετσάλ της Γουατεμάλας και τη ζούγκλα του Αμαζονίου της Βενεζουέλας μέχρι τις κοινότητες της Ανατολικής Αφρικής και τις χιλιόχρονες πόλεις της Ευρώπης. Σας μίλησε εκ μέρους των ιατρών και νοσηλευτών μιας χώρας που διατηρεί την ακλόνητη πεποίθηση ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός. Πιστέψτε με, το λέω αυτό με την αίσθηση ότι έχω εκπληρώσει το καθήκον μου για τη χώρα μου και για τον κόσμο. Κλείνω με μια φράση του Κομαντάντε μας Φιδέλ που δεν ξεχνάμε ποτέ:  “Το να είμαστε διεθνιστές σημαίνει να ξεπληρώνουμε το χρέος μας στην ανθρωπότητα”».

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν, εκτός από την οκταμελή αντιπροσωπεία του Συνδέσμου μας, ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, και από κουβανικής πλευράς ο Χόρχε Αλεχάντρο Κάνο Πέρες, Ακόλουθος Α’, ο Μπράιαν Γουάλ Ναβαρρέτε, Γραμματέας Α’, και πολλά άλλα μέλη της Πρεσβείας, κάποια με τις οικογένειές τους. Ευχαριστούμε θερμά την ΕΟ του ΚΚΕ για την τιμητική πρόσκληση και την παροιμιώδη φιλοξενία, καθώς και την κουβανική διπλωματική αποστολή για τη ζεστασιά με την οποία μας αγκάλιασε.

Τη Δευτέρα 30/9 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Συνδέσμου μας ενημερωτική συνάντηση με την Πρεσβεία της Κούβας. Μέλη του ΔΣ και άλλοι φίλοι της Κούβας είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από τον Πρέσβη Αραμίς Φουέντε Ερνάντες μια εμπεριστατωμένη και αρκετά διεξοδική ανάλυση της κατάστασης στην Κούβα σήμερα.

Ο Πρέσβης στην εισήγησή του ανέπτυξε διάφορες επίκαιρες πτυχές του ζητήματος, σχετικά με την οικονομία της χώρας, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Επαναστατικής Κυβέρνησης, αλλά και με την καθημερινή ζωή του κουβανικού λαού. Ανέδειξε μεταξύ άλλων τις δυσχέρειες και τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν Κυβέρνηση και πληθυσμός, ενώ επέμεινε ιδιαίτερα τόσο στις ολέθριες επιπτώσεις του αποκλεισμού των ΗΠΑ όσο και στην επιταγή να απαλειφθεί η Κούβα από τη «λίστα χωρών που υποθάλπουν την τρομοκρατία» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Τέλος, υπογράμμισε ότι παρ’ όλα αυτά η Κούβα και ο λαός της δεν υποκύπτουν, αντιστέκονται πάντα και προχωρούν μπροστά. Ακολούθησε συζήτηση με πολλές ερωταπαντήσεις και εποικοδομητικός διάλογος.

Άρης Ευαγγελίδης:

Αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, σε όλα τα 50 χρόνια της πορείας και της ιστορίας του, υπήρξε πάντα χώρος έκφρασης του προλεταριακού διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους λαούς που αγωνίζονταν ενάντια στην καταπίεση και την αδικία, με τα ΚΚ και της ΚΝ που έδιναν μεγάλες μάχες για το δίκιο του λαού στην χώρα τους, με τους λαούς, τα κόμματα και τις οργανώσεις που υφίστανται τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, που δέχτηκαν διώξεις και καταστολή, όπου γης. Σε αυτήν την πορεία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ – Οδηγητή έχουν συμμετάσχει χιλιάδες αντιπρόσωποι ΚΝ και νεολαιίστικων αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων, σημαντικοί αγωνιστές – σύμβολα των λαϊκών αγώνων σε πολλές χώρες, σημαντικοί προοδευτικοί καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Βέβαια, σε αυτή την δραστηριότητα πάντα η Κούβα είχε ξεχωριστή θέση. Στο Φεστιβάλ μας, το μήνυμα της αλληλεγγύης με τον λαό, το ΚΚ και την ΕΝΚ της Κούβας είναι διαρκές, με πληθώρα εκδηλώσεων καταδίκης του ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού και των επιθέσεων ενάντια στο Νησί της Επανάστασης, εκδηλώσεις παλαιότερα για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών ηρώων που κρατούνταν στις φυλακές των ΗΠΑ, αλλά και επισκέψεις στο φεστιβάλ μας μεγάλων Κουβανών αθλητών όπως ο Αλμπέρτο Χουαντορένα, η Άνα Φιντέλια Κιρό και ο Τεόφιλο Στίβενσον.

Έτσι και φέτος, στο 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, η διεθνιστική αλληλεγγύη στην Κούβα έχει τη δική της σημαντική θέση, για να ακουστεί και από αυτό το βήμα η φωνή του λαού της, για να εκφράσουμε και από εδώ την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό λαό της Κούβας που αυτή την περίοδο δίνει σκληρή μάχη για να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις της επανάστασης του.

Για εμάς είναι ουσιαστικό ζήτημα, σημαντική διεθνιστική ευθύνη του ΚΚΕ, να εκφράζει πλατιά και ανυποχώρητα την αλληλεγγύη του στον λαό και το ΚΚ της Κούβας, να καταδικάζει χωρίς αστερίσκους την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και να παρεμβαίνει από κάθε βήμα, με μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, με παρεμβάσεις στην Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο, με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ στον Ριζοσπάστη, με την δράση των κομμουνιστών στους συνδέσμους φιλίας, με πολύμορφες δράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με προσπάθεια το μήνυμα της αλληλεγγύης με την Κούβα να περνάει στο μαζικό κίνημα, τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους συλλόγους γυναικών και άλλους μαζικούς φορείς. Αυτή η αποφασιστική στάση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, εδώ και δεκαετίες, έχει συμβάλει καθοριστικά ώστε πλατιά τμήματα του ελληνικού λαού να εκφράζουν την συμπάθεια και την αλληλεγγύη τους προς την Κούβα, να μην υιοθετούν τα ψέματα και τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών, να εναντιώνονται στις νέες επιθέσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους στην Λατινική Αμερική. 

Αυτό ήταν το νόημα και της πρόσφατης επίσκεψης, τον Ιούλιο, πολυμελούς αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής το ΓΓ, σύντροφο Δημήτρη Κουτσούμπα, στην Κούβα, που είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει από κοντά με κορυφαία στελέχη του ΚΚ Κούβας και της κουβανικής κυβέρνησης, να ενημερωθεί για τις προκλήσεις και τις προσπάθειες της κουβανικής ηγεσίας για να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα, να εκφράσει από πρώτο χέρι την αλληλεγγύη του ΚΚΕ αλλά και ευρύτερα του ελληνικού λαού στην υπόθεση της Κούβας.   

Το σίγουρο είναι λοιπόν πως στην Ελλάδα, η Κούβα έχει πολλούς φίλους! Εδώ υπάρχει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ένα μαζικό και μαχητικό εργατικό λαϊκό κίνημα, που δεν ξεχνούν την διεθνιστική προσφορά της Κούβας στους λαούς του κόσμου για πάνω από 60 χρόνια, δεν ξεχνούν τις επαναστατικές παρακαταθήκες της Κουβανικής Επανάστασης, του Φιντέλ Κάστρο, του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και των άλλων μεγάλων επαναστατών, δεν θα σταματήσουν ποτέ να αναδεικνύουν τις κατακτήσεις του Κουβανικού λαού χάρη στην σοσιαλιστική επανάσταση.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι

Ξέρουμε καλά πως η Κούβα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια μεγάλες και σύνθετες προκλήσεις. Αντιμετώπισε με επιτυχία την πανδημία στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις, παρασκευάζοντας δικά της εμβόλια, κάνοντας φανερή την ανωτερότητα του συστήματος υγείας της, που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, έδωσε σημαντική διεθνιστική βοήθεια σε άλλους λαούς, με την υγειονομική μπριγάδα Χένρι Ριβ, τόσο σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες των οποίων τα εμπορευματοποιημένα συστήματα υγείας κατέρρευσαν, όσο και σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Λατινικής Αμερικής. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στήριξε το αίτημα για την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στην μπριγάδα υγειονομικών Χένρι Ριβ.

Επιπρόσθετα, σε αυτές τις συνθήκες, η Κούβα αντιμετώπισε με επιτυχία τα προβοκατόρικα σχέδια που ενορχήστρωσαν οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο Μαϊάμι, καθώς και ορισμένες ομάδες που δρουν μέσα στην Κούβα που στηρίζουν ανοιχτά τα σχέδιά τους, με διαδηλώσεις που παρουσιάστηκαν υπερ-φουσκωμένες από τα αστικά ΜΜΕ διεθνώς, με αντικομμουνιστικά και αντεπαναστατικά συνθήματα, που καλούσαν σε ανατροπή της κυβέρνησης. O Κουβανικός λαός έδωσε την δική του απάντηση, συμμετέχοντας κατά χιλιάδες στις μεγάλες συγκεντρώσεις στις οποίες κάλεσε το ΚΚ Κούβας, ανταποδείχνοντας πως στην συντριπτική του πλειοψηφία στηρίζει την Κουβανική Επανάσταση και υπερασπίζεται τις κατακτήσεις του.                  

Η σημαντικότερη όμως πρόκληση σήμερα για την Κούβα έρχεται από την κλιμάκωση των μέτρων του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους. Σαν να μην έφταναν τα μέτρα του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού που επιβάλλουν οι ΗΠΑ εδώ και σχεδόν 65 χρόνια στην Κούβα, σαν να μην έφταναν τα πρόσθετα 243 μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση Τραμπ και διατήρησε ο Μπάιντεν, από τον Γενάρη του 2021 έχουν εντελώς αυθαίρετα και προκλητικά εντάξει την Κούβα στη λεγόμενη λίστα των “κρατών – χορηγών της τρομοκρατίας”. Πέρα από επαίσχυντη κατηγορία, είναι και πολύ επικίνδυνη ενέργεια. Ξέρουμε καλά πως ορισμένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών τις τελευταίες δεκαετίες, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Συρία κ.α. έγιναν στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. 

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε την ένταξη της Κούβας στην λίστα και απαίτησε την άμεση διαγραφή της και έκτοτε πήραμε πολλές ακόμα πρωτοβουλίες. Με διαρκείς παρεμβάσεις των βουλευτών και των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, με επιστολή της Κοινοβουλευτικής και της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ προς το ελληνικό ΥΠΕΞ, καταγγείλαμε την ενέργεια και καλέσαμε την ελληνική κυβέρνηση να μην συμμετέχει στην άθλια επίθεση ενάντια στον κουβανικό λαό, να στηρίξει το δίκαιο αίτημα της διαγραφής από την λίστα. Ενώ ακόμα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στηρίζουν και συμμετέχουν στις διεθνείς καμπάνιες που διοργανώνει η Κούβα για το θέμα αυτό, τα στελέχη του ΚΚΕ, οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές, αλλά και δεκάδες μαζικοί φορείς όπου δρουν οι κομμουνιστές έχουν συνυπογράψει τα καλέσματα και τις διεθνείς πρωτοβουλίες.              

Το μέτρο της ένταξης στη λίστα της “τρομοκρατίας” δεν είναι απλό πράγμα, δημιουργεί σήμερα μεγάλα εμπόδια στην Κούβα να αναπτύξει οικονομικές και εμπορικές σχέσεις που έχει ανάγκη, αφού απειλεί οποιονδήποτε φορέα έχει συναλλαγές με την Κούβα με κυρώσεις και αποκλεισμό από την αμερικανική αγορά. Έτσι, η Κούβα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες να προμηθευτεί τα αναγκαία καύσιμα με τα οποία παράγει και τον ηλεκτρισμό, δεν μπορεί να εισάγει τα αναγκαία τρόφιμα, ενώ η αθλιότητα και αμοραλισμός των ιμπεριαλιστών φτάνει μέχρι του σημείου να εμποδίζουν την εισαγωγή πρώτων υλών για την παρασκευή φαρμάκων, να εμποδίζουν την προμήθεια ιατρικών μηχανημάτων κ.α.  

Για να καταλάβουμε λίγο το μέγεθος του ζητήματος, έχει σημασία να αναφέρουμε μόνο ορισμένα στοιχεία από την έκθεση που παρουσίασε πριν λίγες μέρες το Υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας στον ΟΗΕ, για τις συνέπειες του αποκλεισμού. Μόνο σε διάστημα ενός έτους, από τον Μάρτη του 23 έως τον Μάρτη του 24, ο αποκλεισμός κόστισε στον λαό της Κούβας πάνω από 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό αυξημένο κατά 190 εκατομμύρια δολάρια από το προηγούμενό έτος. Συσσωρευτικά, από το 1960 που η κυβέρνηση Κένεντι επέβαλε τον αποκλεισμό, σε τρέχουσες τιμές, η οικονομική ζημιά για τον λαό της Κούβας ανέρχεται σε πάνω από 164 δις εκατομμύρια δολάρια...                                   

Οι ιμπεριαλιστές κυνικά προσπαθούν να αξιοποιήσουν τις μεγάλες δυσκολίες που δημιουργούν τα δικά τους μέτρα στον κουβανικό λαό, προσπαθούν να τον στραγγαλίσουν, να τον λυγίσουν, να του τσακίσουν το ηθικό, θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να τον βάλουν στο χέρι και να τον στρέψουν ενάντια στην επανάσταση. Για αυτό ακριβώς έχει μεγάλη σημασία να ενισχυθεί η πολιτική, ηθική και έμπρακτη αλληλεγγύη με το λαό της Κούβας.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,                                      

Υπάρχει και ένα άλλο συμπέρασμα που κατά την γνώμη μας έχει ιδιαίτερη σημασία και γίνεται ξανά επίκαιρο μπροστά στις αμερικανικές εκλογές τον Νοέμβρη: Έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα που πρόβαλλαν διάφορες αστικές, σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜΕΡΑ25 κ.ά., πως η εκλογή του Δημοκρατικού Μπάιντεν τάχα θα σήμαινε προοδευτική στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ενώ στην πραγματικότητα συνέχισαν την ίδια πολιτική ακόμα πιο επιθετικά ενάντια στην Κούβα. Το λέμε αυτό γιατί τώρα το παραμύθι και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού επαναλαμβάνεται με το δίδυμο Τράμπ/Καμάλα Χάρις. Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται πως το ψευτο-δίλλημα “προόδου”/συντήρησης εντός των τειχών του συστήματος, έχει μοναδικό σκοπό την εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση και την διαιώνιση του συστήματος, πως η στρατηγική των αστικών κυβερνήσεων υπαγορεύεται απαρέγκλιτα από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, μπροστά στα οποία δεν διστάζουν να διαπράξουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. 

Από το κάδρο των ευθυνών δεν ξεφεύγει και η ελληνική κυβέρνηση και τα λοιπά αστικά κόμματα. Δεν ξεχνάμε την κατάπτυστη υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, πριν από 2 χρόνια, στο ψήφισμα που ετοίμασε το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα, μαζί με μια χούφτα ακόμα κυβερνήσεις. Η στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, που υπηρετούν σαν ευαγγέλιο τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η προηγουμένη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να δέσουν την χώρα μας ακόμα πιο σφιχτά στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, δημιουργεί νέους μεγάλους κινδύνους για το λαό μας, ενισχύει το μέτωπο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ενάντια στους λαούς, βάζει στο στόχαστρο και τον λαό της Κούβας. 

Τέλος αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, 

δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην νέα σαθρή επίθεση που ξετυλίχτηκε μόλις πριν δύο μέρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το γνωστό αντικουβανικό λόμπι που διαπερνά την πλειοψηφία των δυνάμεων του Ευρωκοινοβουλίου, βάζοντας μπροστά το γνωστό πρόσχημα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιοποιώντας την περίπτωση ενός γνωστού Κουβανού αντικομμουνιστή αντεπαναστάτη. Βεβαίως, ήταν εκεί παρών και πήρε τον λόγο ο σύντροφος μας, ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, που καταδίκασε αυτό το νέο αντικουβανικό ψήφισμα και αποκάλυψε την τεράστια υποκρισία όλων αυτών που καθημερινά τσαλαπατούν τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών, όπως η ΕΕ και οι αντίστοιχες αστικές κυβερνήσεις της, αυτοί που διεξάγουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους μαζί με το ΝΑΤΟ ενάντια στους λαούς σε όλη τη γη, που είναι υπεύθυνοι για εκατομμύρια θανάτους, για τα κύματα και το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών, να εμφανίζονται ως αυτόκλητοι σωτήρες και προστάτες των ελευθεριών του κουβανικού λαού. 

Ολοκληρώνοντας αυτή τη σύντομη παρέμβαση,         

είναι καθαρό πως η Κούβα έχει πολλούς εχθρούς ανάμεσα στις τάξεις των εκμεταλλευτών, των ιμπεριαλιστών όπου γης, είναι καρφί στο μάτι τους για πάνω από 60 χρόνια γιατί απέδειξε τι μπορεί να κατακτήσει ένας λαός με την δική του επανάσταση και εξουσία απαλλαγμένος από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τα ιμπεριαλιστικά δεσμά. Η Κούβα όμως έχει στο πλάι της εκατομμύρια εργάτες, απλούς ανθρώπους, τους λαούς όλου του κόσμου. Έχει στο πλάι της το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που μαζί με δεκάδες ακόμα Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο, εκφράζουν ανυποχώρητα και έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.

Αραμίς Φουέντε Ερνάντες:

Θα θέλαμε πρώτα απ’ όλα να σας ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας για την αλληλέγγυα υποστήριξή σας και τη διαρκή φιλία σας απέναντι στον κουβανικό λαό και τη σοσιαλιστική του Επανάσταση.

Επίσης, να ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση να συμμετάσχουμε σε αυτήν την 50ή διοργάνωση του φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ευχαριστούμε και όλους εσάς που παρευρίσκεστε στην αποψινή εκδήλωση αλληλεγγύης και υποστήριξης στην κουβανική Επανάσταση.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μας συντροφεύει απόψε, εκπροσωπώντας την κουβανική νεολαία, ένα στέλεχος της Ένωσης Νέων Κομμουνιστών Κούβας, του οποίου η παρουσία θα συμβάλει στην περαιτέρω σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των δύο νεολαιίστικων οργανώσεων.

Είναι ευρέως γνωστό ότι ο κουβανικός λαός, ήδη από τον θρίαμβο της Επανάστασης την 1η Γενάρη 1959, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει διαρκώς την εχθρότητα και τις επιθετικές ενέργειες των διαφόρων κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι επίσης γνωστές τοις πάσι οι σοβαρές ζημίες που η ωμή, απάνθρωπη αυτή πολιτική προξενεί στην καθημερινή ζωή των Κουβανών και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας.

Δεν μπορούμε να παραλείψουμε και την απροσμέτρητη ζημία σε ανθρώπινους όρους που η εν λόγω πολιτική προκαλεί σε όλες τις κουβανικές οικογένειες. Πράγματι, λόγω του μεγέθους του, το φαινόμενο αυτό είναι αδύνατον να υπολογιστεί σε αριθμούς, αλλά δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν ότι είναι τεράστιο και ότι τροφοδοτείται από μια ωμή, εγκληματική και ανήθικη πολιτική.

Για πάνω από έξι δεκαετίες, ο ιμπεριαλισμός και οι υπηρέτες του εξακολουθούν να διακατέχονται από την εμμονή να προκαλούν υλικές ανεπάρκειες και ελλείψεις, προκειμένου να πυροδοτήσουν την αποθάρρυνση και τη δυσαρέσκεια στον κουβανικό λαό και να τον κάνουν να υποφέρει. Εξακολουθούν να αναπτύσσουν αναρίθμητες δράσεις με διώξεις και παρεμβάσεις απέναντι στις κύριες πηγές εισοδημάτων της χώρας, μεταξύ αυτών στον τουρισμό και τη διεθνή ιατρική συνεργασία, καθώς και στις εμπορικές συναλλαγές με τρίτες χώρες. Οι πιέσεις τους κατευθύνονται σε κυβερνήσεις, Τράπεζες, επιχειρήσεις και εταιρίες που διατηρούν δεσμούς με την Κούβα ή ενδιαφέρονται για συναλλαγές με τη χώρα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αγνοούν το σχεδόν ομόφωνο αίτημα της διεθνούς κοινότητας να πάψουν την άνομη και ωμή πολιτική τους ενάντια στην Κούβα. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, όπως είναι γνωστό, έχει εγκρίνει 31 συνεχείς φορές ένα Ψήφισμα που απαιτεί τον τερματισμό του εγκληματικού οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, το οποίο, με αυταρχικό τρόπο, αγνοείται από πλευράς τους, και επιπλέον, εντελώς κυνικά, εξακολουθούν να ενισχύουν τον αποκλεισμό.

Τι είναι αυτό που φιλοδοξούν τελικά; Είναι σαφές: να εξαλείψουν το παράδειγμα της αξιοπρέπειας, της αντίστασης, του διεθνισμού και της αλληλεγγύης που εκπροσωπούν η κουβανική Επανάσταση και ο κουβανικός λαός.

Οι οικονομικές απώλειες που επιφέρει η εν λόγω πολιτική αγγίζουν τεράστιους αριθμούς. Για να έχετε μια αντικειμενική ιδέα επ’ αυτού, αρκεί να πούμε ότι, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η πρόσφατη έκθεση που κατέθεσε η Κούβα ενόψει της επόμενης συζήτησης του θέματος στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, από την 1η Μαρτίου 2023 ως τις 29 Φεβρουαρίου 2024, ο αποκλεισμός των ΗΠΑ στοίχισε στην Κούβα υλικές ζημίες και απώλειες της τάξεως των 5 δις 56 εκατ. 800 χιλ. δολαρίων, κάτι που σημαίνει αύξηση κατά 189 εκατ. 800 χιλ. σε σχέση με τον αριθμό που αναφερόταν στην προηγούμενη έκθεση.

Το σημαντικό αυτό έγγραφο αναφέρει επίσης ότι, σε τρέχουσες τιμές, οι συσσωρευμένες ζημίες για πάνω από έξι δεκαετίες εφαρμογής της πολιτικής αυτής ανέρχονται σε 164 δις 141 εκατ. 100 χιλ. δολάρια. Αν ληφθεί υπ’ όψιν η συμπεριφορά του δολαρίου έναντι της τιμής του χρυσού στη διεθνή αγορά, ο αποκλεισμός έχει προκαλέσει απώλειες που ανέρχονται σε πάνω από ένα τρις 499 δις 710 εκατ. δολάρια.

Όπως γίνεται κατανοητό και έχουμε αναφέρει επανειλημμένως, η Κούβα χρειάστηκε να πληρώσει υψηλό τίμημα για να προασπίσει το νόμιμο δικαίωμά της να υπάρχει ως έθνος κυρίαρχο και ανεξάρτητο.

Ωστόσο, παρά τις ζημίες που έχει προξενήσει ο αποκλεισμός, το Νησί όχι μόνον έχει αντισταθεί με παραδειγματική γενναιότητα, αλλά έχει επίσης κατορθώσει να επιτύχει πάμπολλα επιτεύγματα στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της επιστήμης, της κοινωνικής ασφάλισης, του πραγματικού σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων, ενώ έχει επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της σε πολλές χώρες του κόσμου, προβάλλοντας τις διεθνιστικές αρχές του κουβανικού λαού.

Συγχρόνως, συνεχίζεται η αναιτιολόγητη συμπερίληψη της Κούβας στον αυθαίρετο, μονομερή κατάλογο που εκδίδει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, χωρών που δήθεν υποθάλπουν την τρομοκρατία.

Οι κουβανικές Αρχές έχουν δηλώσει ρητώς ότι αυτός ο δυσφημιστικός χαρακτηρισμός προβάλλει ένα στίγμα στους φορείς και θεσμούς μας και δυσχεραίνει στο έπακρο τις χρηματοπιστωτικές και εμπορικές συναλλαγές, καθώς και τις δυνατότητες πληρωμών και πιστώσεων. Αυτήν την άδικη και παράλογη πράξη, οι ΗΠΑ την επέβαλαν και τη διατηρούν εντελώς αστήρικτα και δίχως να μπορούν με κανέναν τρόπο να αποδείξουν αυτό που διατείνονται.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ψεύδονται, ότι δεν έχουν κανένα στοιχείο που να στηρίζει τη συκοφαντία τους και ούτε τη δυνατότητα να παρουσιάσουν κάποια σχετική απόδειξη. Η αλήθεια είναι ότι η Κούβα υπήρξε επί σειράν ετών αντικείμενο άπειρων τρομοκρατικών ενεργειών που είχαν ως λυπηρή κατάληξη αθώα θύματα. Η Κούβα καταδικάζει και απορρίπτει την τρομοκρατία από όπου και αν προέρχεται και σε όλες της τις μορφές και ουδέποτε την εφήρμοσε ούτε θα επιτρέψει να διενεργείται με βάση την επικράτειά της. Και αυτοί το ξέρουν καλά.

Ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών έχει δηλώσει ότι αυτός ο χαρακτηρισμός έχει επιπτώσεις ιδιαίτερα επιβλαβείς για ένα μικρό έθνος όπως το δικό μας. Ζημιώνει ανεπανόρθωτα τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές και εμπορικές συναλλαγές. Παρεμποδίζει την πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και τις δυνατότητες πληρωμών και πιστώσεων. Προβάλλει ένα στίγμα στους φορείς και θεσμούς μας, για τους οποίους αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο να συναλλάσσονται ακόμη και με ξένους φορείς με τους οποίους είχαν διατηρήσει παραγωγικές σχέσεις επί σειράν ετών.

Σε διεθνές επίπεδο, αυξάνεται η απόρριψη αυτής της ωμής πράξης και η αξίωση η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να εξαλείψει την Κούβα από αυτόν τον παραπλανητικό κατάλογο.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η κουβανική οικονομία χρειάστηκε να εξελιχθεί κάτω από αφάνταστες πιέσεις. Κανένας τομέας της οικονομίας, της παραγωγής, των υπηρεσιών και της κουβανικής κοινωνίας δεν εξαιρέθηκε από αυτές τις επιβολές, κάτι που γίνεται φανερό στη βιομηχανία, τον εφοδιασμό και την εμπορία τροφίμων, φαρμάκων και καυσίμων, μεταξύ άλλων, συμπαρασύροντας την επιδείνωση των επιπέδων κατανάλωσης και γενικής ευημερίας του πληθυσμού.

Παράλληλα, αυξάνονται οι εκστρατείες με ψεύδη και ανακρίβειες προκειμένου να δυσφημιστεί η Κούβα και να υποβαθμιστεί το έργο της Επανάστασης και η πραγματικότητα για την κατάσταση της χώρας.

Πέρα από όλη αυτή την κατάσταση, που θα μπορούσε να αποθαρρύνει, έως και να προτρέψει στην υποταγή όσους δεν προέρχονται από την παράδοση και την αγωνιστική ιστορία του κουβανικού λαού, παρά τις τεράστιες προκλήσεις, ο λαός μας και η κουβανική Κυβέρνηση δεν έχουν πάψει να αγωνίζονται ούτε στιγμή για το επικό καθήκον να εξακολουθήσουν να προασπίζουν τις μεγάλες κατακτήσεις της Επανάστασης, και να συνεχίσουν να προχωρούν στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, που αποτελεί εγγύηση για μια κοινωνία πιο δίκαιη, δημοκρατική, ευημερούσα και βιώσιμη.

Η Κούβα δεν είναι μόνη, ούτε ήταν ποτέ, πάντοτε είχαμε στο πλευρό μας φίλους όπως εσείς, που γνωρίζουν πολύ καλά την εξαιρετική αξία της αλληλεγγύης. Ο λαός μας γνωρίζει πολύ καλά τι διακυβεύεται, ότι πρόκειται για την ίδια την ύπαρξη της κουβανικής ιθαγένειας και για το διηνεκές παράδειγμα ενός ηρωικού λαού που δεν δέχεται ούτε απειλές ούτε επιβολές και δεν είναι διατεθειμένος να ζει γονατιστός. Αυτό αποδεικνύει η ίδια η ιστορία μας.

Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και θα νικήσουμε τον αποκλεισμό. Θα εξακολουθήσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισοτιμία, για ένα κόσμο καλύτερο, πιο αξιοπρεπή και δίκαιο. Η Κούβα δεν θα παραδοθεί και θα συνεχίσει να προασπίζει τις αρχές της, δίχως παραχωρήσεις κανενός είδους, ανεμίζοντας τις σημαίες της αλληλεγγύης και του διεθνισμού. Πάντοτε θα αναγνωρίζουμε όπως της αξίζει και θα είμαστε ευγνώμονες για την αλληλέγγυα υποστήριξή σας και τη διαρκή σας φιλία.

Δεν θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτήν την παρέμβαση δίχως μια αναφορά στον γενναίο και πολύπαθο παλαιστινιακό λαό, θύμα για μιαν ακόμα φορά των βιαιότερων ενεργειών της ισραηλινής κυβέρνησης, που δολοφονεί εκ του ασφαλούς παιδιά, γυναίκες, γέροντες και εν γένει άμαχο πληθυσμό. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και την ενθάρρυνσή μας σε αυτόν τον ηρωικό λαό. Αυτή η γενοκτονία πρέπει να πάψει.

Σας ευχαριστώ πολύ

Σουνιέλ Σόσα Κορδέρο:

Αξιότιμε Πρέσβη της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα,

Αξιότιμοι σύντροφοι του ΚΚΕ,

Αδέλφια μας της ΚΝΕ,

Αγαπητοί σύντροφοι που παρευρίσκεστε εδώ απόψε,

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εξ ονόματος της οργάνωσής μου, και ιδιαίτερα της συντρόφισσας Μέιβις Εστέβες Ετσεβαρία, Πρώτης Γραμματέως μας, για την ευκαιρία να βρεθώ εδώ μαζί σας σε αυτή την πανηγυρική διοργάνωση του Φεστιβάλ της Νεολαίας.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι ισχυροί επιλέγουν να αγνοούν ανενδοίαστα τη γενοκτονία που διαπράττεται στη Γάζα μπροστά στα μάτια τους, ενώ διεξάγουν μιντιακούς πολέμους και πολιτικές ενάντια στις νόμιμες διαδικασίες. Η διπλή ηθική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δεν έχει όρια.

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, που χρηματοδοτεί τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και έχει δολοφονήσει μέσα σε λίγους μήνες περισσότερα παιδιά από ό,τι οι διενέξεις σε όλον τον κόσμο επί χρόνια, είναι η ίδια κυβέρνηση που νιώθει αρμόδια να δικάζει, να υπονομεύει και να απαξιώνει την εθνική κυριαρχία και την αυτοδιάθεση των λαών μας.

Τα μαρτύρια του παλαιστινιακού λαού, τα πάνω από 60 χρόνια του άδικου αποκλεισμού κατά του κουβανικού λαού, η συμπερίληψη της Κούβας στον παραπλανητικό κατάλογο χωρών που δήθεν υποθάλπουν την τρομοκρατία, οι απέλπιδες απόπειρες να αποσταθεροποιηθεί η συνταγματική νομιμότητα στις χώρες μας, μεταξύ άλλων, αποτελούν σαφή, αδιάσειστα παραδείγματα του αμείλικτου, εγκληματικού χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού.

Η γενιά μας δεν μπορεί να επιτρέψει να μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα απέναντι στη βαρβαρότητα, τη διπλή ηθική και την αδικία.

Εμείς οι νέοι αποτελούμε τον κύριο στόχο των μιντιακών, οικονομικών και πολιτικών πολέμων.

Φιλοδοξούν να μας αποϊδεολογικοποιήσουν, να υποβαθμίσουν τη νεολαία, να την αποκόψουν από το έθνος της, από την ιστορία της, να της επιβάλουν καταναλωτικά πρότυπα που ουδεμία σχέση έχουν με τις δικές μας πραγματικότητες.

Για να αναφέρω μερικά μόνο παραδείγματα, από το 1996 ως το 2020 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών διοχέτευσε 384 εκατ. δολάρια για την πολιτική υπονόμευση στην Κούβα, κυρίως μεταξύ της νεολαίας - και εφιστώ την προσοχή στο ότι αυτά είναι μόνον τα δημόσια κονδύλια, φανταστείτε τα πραγματικά νούμερα εάν λάβουμε υπ’ όψιν όσα δεν δηλώνονται στο αμερικανικό Κογκρέσο.

Μόνο το 2024, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε 25 εκατ. δολάρια δημόσιων πόρων για την υπονόμευση στην Κούβα. Με απλούς υπολογισμούς, αυτό σημαίνει κατά προσέγγιση 2 εκατ. ανά Κουβανό πολίτη, μόνο για τη χειραγώγησή του.

Μπορούμε μάλλον να κατανοήσουμε την υπέρμετρη απογοήτευση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Ούτε καν αυτός ο αφιερωμένος στην υπονόμευση προϋπολογισμός δεν έχει καταφέρει να ανατρέψει το σχέδιό μας. Εξακολουθεί να είναι πλειοψηφική η υποστήριξη του κουβανικού λαού στο σοσιαλισμό, στον αήττητο Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο Ρους και στην ιστορική και σημερινή γενιά της Επανάστασής μας.

Η χώρα μας υπήρξε επίσης θύμα πολέμου τέταρτης και πέμπτης γενιάς. Οι νέες τεχνολογίες της πληροφορικής και οι επικοινωνίες χρησιμοποιήθηκαν ως πολιτικά εργαλεία. Προφανώς, δεν πέφτουν πυροβολισμοί, αλλά σίγουρα δημιουργούνται στίγματα, οι άνθρωποι χειραγωγούνται και προτρέπονται να πάνε πέρα από τις οθόνες και να προξενήσουν χάος και βία.

Τα κυρίαρχα μέσα επικοινωνίας χτίζουν μια εικόνα της χώρας εντελώς παραποιημένη, και μέσω της μιντιακής τρομοκρατίας προωθούν γεγονότα αντιπαράθεσης προκειμένου στη συνέχεια να κατηγορήσουν τις κυβερνήσεις ότι δήθεν παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αιτιολογήσουν έτσι μια άμεση στρατιωτική επέμβαση.

Πού βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα που προάγει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, με τον υποτιθέμενο ρόλο τους ως πρότυπο δημοκρατίας, όταν εν μέσω της πανδημίας της COVID-19 ενισχύθηκε ο αποκλεισμός κατά της Κούβας;

Σε ποια ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρονται οι Ηνωμένες Πολιτείες όταν εμποδίζουν τον κουβανικό λαό να διαθέτει τους χρηματοπιστωτικούς πόρους του, δημιουργώντας ημερήσιες οικονομικές απώλειες άνω των 13 εκατ. δολαρίων και ωριαίες άνω των 555 χιλ. δολαρίων, κατά την περίοδο από τον Μάρτιο του 2022 ως τον Φεβρουάριο του 2023;

Φαίνεται μάλλον πως η αμερικανική κυβέρνηση εννοεί τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, πολυσήμαντες λέξεις, ανάλογα με τα γεωπολιτικά συμφέροντά της.

Απέναντι σε αυτές τις βίαιες επιθετικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού, γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, οι φίλοι μας ανά τον κόσμο έχουν δώσει και εξακολουθούν να δίνουν έμπρακτες αποδείξεις αλληλεγγύης στο έθνος μας.

Να υπογραμμίσουμε εδώ τους δεσμούς και την ελληνική συνεργασία με την Κούβα, και είμαστε άπειρα ευγνώμονες γι’ αυτά.

Για όλους αυτούς τους λόγους αντιστοιχεί σε εμάς, τις νέες γενιές, να συνεχίσουμε τον αγώνα και να προάγουμε τη διάρθρωση ανάμεσα στις οργανώσεις μας, να συνηγορήσουμε υπέρ της ενότητας και να κάνουμε να επικρατήσει ειρήνη: αυτά είναι καθήκοντα απαραίτητα να πραγματοποιηθούν σε τούτους τους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Οι νέοι Κουβανοί διατρανώνουμε την πεποίθηση που εκφράστηκε κατά τις εργασίες του 12ου Συνεδρίου μας. Θα βαδίσουμε χέρι με χέρι, ενωμένοι με το ένδοξο Κομμουνιστικό Κόμμα μας, αναζητώντας σε όλα τα επίπεδα εναλλακτικές που θα επιτρέψουν βελτιώσεις για τον κουβανικό λαό και θα εξακολουθήσουμε να συνεισφέρουμε στην ανάπτυξη της σοσιαλιστικής κοινωνίας μας.

Ζήτω η αλληλεγγύη και οι σχέσεις Ελλάδας - Κούβας!

¡Hasta la victoria siempre!

Κλείνοντας την εκδήλωση, ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος τόνισε ότι το 50ό Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ορόσημο για την ένταση της διεθνούς αλληλεγγύης προς τον λαό της Κούβας, με ποικίλες παρεμβάσεις και με συλλογή υπογραφών, ώστε να βγει το Νησί της Επανάστασης από τη μαύρη λίστα των ΗΠΑ, των κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία.

Εξήγησε ότι η ΕΕ αξιοποιεί τον αμερικανικό αποκλεισμό για να κλιμακώσει την πίεση με απώτερο στόχο να διεισδύσουν στο Νησί της Επανάστασης ευρωενωσιακοί όμιλοι, επιστρατεύοντας παράλληλα μια «βιομηχανία ψηφισμάτων» με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά που η ίδια η ΕΕ καταπατά συστηματικά, περιορίζει ή απαξιώνει.

Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου κατά της Κούβας, όπως η έκδοση ψηφισμάτων, σε ορισμένα από τα οποία εξυμνείται ο Χοσέ Ντανιέλ Γκαρσία, ένας αντεπαναστάτης με ποινικό μητρώο, ηγέτης μίας προβοκατόρικης οργάνωσης που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ. «Αυτόν η ΕΕ προωθεί και τιμά», είπε, επισημαίνοντας ότι το ΚΚΕ αποκάλυψε τον βρόμικο ρόλο του μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και στον ελληνικό λαό.

«Το δίκιο το έχουν οι λαοί που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, όπως ο λαός της Κούβας. Απαιτούμε τώρα να αρθούν όλες οι κυρώσεις και να βγει η Κούβα από την απαράδεκτη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία», κατέληξε, καλώντας το ακροατήριο να προσθέσει την υπογραφή του στο κείμενο που ζητά την άρση της Κούβας από την αμερικανική «μαύρη λίστα» της «τρομοκρατίας».